“เหนื่อยมั้ย” เมื่อจังหวะหายใจกลับเข้ามาเป็นปกติธนัตถ์ก็เอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่ม ที่นิชาฟังยังไงก็เป็นการล้อเลียนเธออยู่ดีไหนจะสายตาพราวระยิบที่มองมานั้นอีกทำให้นิชาหน้าร้อนวูบวาบขึ้นมาเพราะรู้ดีว่าคำถามนั้นมันหมายความถึงอะไร นิชาย่นจมูกใส่อย่างหมั่นไส้ก่อนจะพูดตอบกลับมา
“พี่ธีร์ขี้โกง ไหนบอกจะเช็ดตัวไง” ธนัตถ์ถึงกับอมยิ้ม เมื่อได้ยินคำพูดและสายตาเง้างอนของนิชาที่แสดงออกมา ยกมือขึ้นลูบศีรษะเล็กเล่นอย่างเอ็นดู
“ทีแรกก็ว่าจะเช็ด แต่คิดไปคิดมาพี่ก็อยากย้ำให้น้ำชารู้ถึงสถานะของเราสองคนว่าคืออะไร...ทีนี้รู้หรือยังว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน” เอ่ยถามเสียงแหบพร่านัยน์ตาพราวระยับ ทำเอานิชาหน้าแดงก่ำอย่างกับลูกตำลึงสุกเม้มริมฝีปากเข้าหากันเพื่อกลั้นยิ้มเอาไว้ก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธออกไป
“ส่ายหน้านี้คือไม่รู้หรือว่ายังไม่เข้าใจพี่จะได้ย้ำอีกรอบ” ว่าแล้วก็โน้มใบหน้าลงมาหมายจะจูบปากบางนั้นอีกครั้งแต่ก็
