นิชาเดินหน้าบูดหน้าบึ้งเข้ามาในคอนโดอย่างอารมณ์เสียและน้อยใจที่ถูกธนัตถ์ดุตอนที่อยู่ร้านอาหารแถมยังสั่งเสียงเข้มให้เธอหยุดต่อปากต่อคำกับผู้หญิงคนนั้นอีก ห่วงกันเข้าไป แคร์กันเข้าไป ส่วนเธอจะรู้สึกยังไงชั่งมันไม่ต้องมาสนใจเธอหรอก มือบางกระชากประตูห้องนอนเปิดออกและกระแทกปิดลงเสียงดังสนั่นตามอารมณ์ของตัวเอง ก่อนธนัตถ์จะเปิดออกและเดินตามานั่งลงข้างๆรู้ดีว่าอาการของนิชาตอนนี้คงเป็นเพราะน้อยใจที่เขาดุตอนที่อยู่ร้านอาหารแต่ที่เขาเพราะเขามีเหตุผลของเขา “น้ำชา มาคุยกันดีๆ” ธนัตถ์พูดพร้อมกับหมุนร่างบางให้หันมาเผชิญหน้ากันแต่ก็ถูกอีกคนขืนตัวไว้ไม่ยอมหันมา ธนัตถ์ก็ได้แต่ลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกครั้งอย่างใจเย็น “ชาครับ เป็นอะไร งอนพี่ โกรธพี่ หรือไม่พอใจอะไรพี่ก็หันมาคุยกันดีๆสิ อย่าเอาแต่เงียบไม่พูดอยู่แบบนี้แล้วพี่จะรู้ได้ยังไงครับ” “พี่ธีร์ปกป้องผู้หญิงคนนั้น” นิชาพูดเสียงห้วนแฝงค