35
แผนการของเจ้าแฝด
“อังกฤษกว้างใหญ่ไพศาล ไปโดยไม่รู้ว่าเมียแกพักอยู่ที่ไหน อยู่ตรงไหนของลอนดอน แล้วแบบนี้มันจะได้อะไรวะ”
“อย่างน้อยก็ได้ยืนอยู่บนแผ่นดินเดียวกัน เราบังเอิญกลับมาเจอกันแล้วครั้งหนึ่ง มันต้องมีความบังเอิญอีกสิ”
ปรวีร์ล้วงกระเป๋าเสื้อแจ๊คเก็ตยืนมองแม่น้ำเทมป์บนสะพานลอนดอน นึกถึงบทสนทนากับอธินก่อนออกเดินทางสู่ประเทศอังกฤษ ที่เพื่อนเตือนก็ไม่ผิดอะไร และการที่ตนบุ่มบ่ามข้ามน้ำข้ามทะเลก็ไม่มีอะไรผิดเช่นกัน
ผ่านไปแล้วเจ็ดวันที่ไร้เงาฝนแก้วกับลูก และเป็นเวลากว่าหนึ่งสัปดาห์ที่ปรวีร์อยู่ในสหราชอาณาจักร คุณอาของอธินใช้เส้นสายตำแหน่งใหญ่ค้นจนได้ข้อมูลจากสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองว่าฝนแก้วบินจากสุวรรณภูมิสู่ดูไบ
คุณอาของอธินให้ความเห็นว่าเธอน่าจะแค่แวะเปลี่ยนเครื่องที่สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ไม่ได้มีเป้าหมายท่องเที่ยวที่นั่น โดยอาศัยข้อมูลอ้างอิงจากที่ผู้โดยสารมักเปลี่ยนเครื่องที่
