38
ภรรยาแค่ในนาม
“เปล่านะคะ ไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้เลย เอาจริงๆ ฝนไม่คิดอยากกลับเข้าไปในชีวิตพี่หรือครอบครัวของพี่อีก ฝนแค่มาหางานทำที่กรุงเทพฯ ตลอดหกปีมานี้ฝนไม่ติดตามข่าวสังคม ไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับพี่ อยากให้พี่หายไปจากความทรงจำด้วยซ้ำ มันเลยเป็นเรื่องบังเอิญตลกร้ายที่เจ้านายของฝนดันเป็นเพื่อนสนิทของพี่
การกลับมาเจอกันของเราไม่ใช่ความตั้งใจไม่ใช่แผนการ แต่ในเมื่อพี่วีร์ยังตื๊อไม่เลิก อยากได้ทั้งสิทธิ์ความเป็นพ่อและสามี ฝนก็เลยถือโอกาสเอาคืนบ้าง พี่เย็นชาปากหนักดีนักก็อยากทำให้กระอักจนกว่าจะยอมรับ ก็อย่างที่เขาว่าล่ะนะ ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา”
“แล้วทำไมถึงหลอกว่าขายตัว รู้มั้ยว่าพี่รู้สึกผิดแค่ไหน เกลียดตัวเองที่ทำให้ชีวิตฝนเป็นแบบนั้น”
เกลียดตัวเอง? เกลียดภาษาอะไรถึงยังขยันใจร้ายกับเธอ ฝนแก้วย่นจมูกอย่างหมั่นไส้ “ก็แค่ไม่อยากยอมรับว่าสองแฝดเป็นลูกพี่ ฝนคิดไว้แล้วว่าพี่จะต้อ
