"สงสัยจะไปจริงๆ" แม่ยายเดินไปดูลูกเขินเดินขึ้นรถ ทำให้ลูกสาวที่พึ่งร้องไห้เสร็จ เบะปากอีกครั้ง
แหมะ! แหมะ!
น้ำตาร่วงระนาว แต่พยายามเก็บเสียงร้อง
สุดท้ายเขาก็ทิ้งเธอไปอยู่ดี ไอ้คนใจร้ายนิสัยไม่ดี ใช้ไม่ได้!
"ร้องทำไม หนูไล่เขาเองไม่ใช่เหรอ" หญิงวัยกลางคนเดินไปโอบกอดปลอบลูกสาวที่เบะปากร้องไห้ ทีเขาอยู่ไล่ไปไกลๆ แต่พอเขาไปก็ร้องไห้ ลูกสาวเธอนี่ปากแข็งจริงๆ
"ฮือออ อึกๆ" ร่างบางกอดแม่แน่น รู้สึกเสียใจ แต่แล้วเสียงทุ้มก็ดังขึ้น
"แม่ครับผมซื้อมาฝาก ตอนนี้หิวมากเลย มีอะไรเหลือมั้ยครับ" อีคอนเดินหอบของพะรุงพะรังเข้ามาในบ้าน เขาแค่ออกไปเอาของฝากให้แม่ยายเอง
"..."ฝันหวานเงยหน้ามองค้อนแม่ แม่แกล้งเธอ!
"ขอบใจลูก แต่วันนี้แม่ง่วงมาก ให้ฝันหวานทำให้กินแล้วกัน" แม่ยายรับของฝากจากลูกเขย แล้วเดินตัวปลิวเข้าห้องนอน ไปอย่างอารมณ์ดี ที่ได้แกล้งลูกสาวปากแข็ง
"ไม่เอา! ใครจะทำให้กิน" ลูกหมารีบปฏิเสธ พลาง
