ภูผา.....
ผมแอบยืนมองอัยวาที่กำลังเดินออกมาพร้อมรถเข็นเด็กโดยมีไอ้บอมเข็นกระเป๋าเดินตามหลังมาติดๆ แล้วจู่ๆน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมานานเท่าไหร่แล้วที่ผมไม่ได้เจอหน้าอัยวาและที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือผมไม่เคยเจอหน้าลูกเลยสักครั้งเห็นเพียงรูปถ่ายกับคลิปน่ารักๆของลูกที่ไอ้บอมมันส่งมาให้ดูเป็นระยะ อยากจะบอกว่าลูกชายของผมเหมือนผมมากจริงๆยิ่งเอามาเทียบกับรูปถ่ายตอนที่ผมอายุเท่าแกเหมือนฝาแฝดยังไงยังงั้น น้องภูมิคือชื่อเล่นของลูกชายผมเอง ผมอยากเห็นหน้าแกชัดๆใกล้ๆอยากกอดอยากหอมอยากบอกกับแกว่าผมคือพ่อ แม้ว่าผมจะเป็นพ่อที่ไม่เอาไหนพ่อที่ไม่ได้เรื่องแต่มีสิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะบอกแกว่าผมรักแกมาก ใครจะเชื่อว่าคนเราจะรักใครได้มากมายขนาดนี้ทั้งที่ไม่เคยเจอหน้าไม่เคยสัมผัสแต่มันเกิดขึ้นจริงกับผู้ชายอย่างผม ผู้ชายที่ไม่เคยมีความคิดเรื่องมีครอบครัวไม่เคยคิดที่จะมีเมียมีลูกแต่ตอนนี้ผมมีครบแต่มันติดตรงที่เมียยังไม่ใ
