ภูผา....
หลังจากที่ผมส่งอัยวาไปมหาลัยเสร็จเรียบร้อยแล้วผมก็รีบขับรถไปที่บ้านไอ้บาสทันทีเพราะมันโทรมาหาผมเมื่อเช้าก่อนออกจากคอนโดว่าให้มาที่บ้านมันด่วนๆเลยเพราะว่าแบมพี่สาวมันกำลังจะฆ่าตัวตาย ส่วนสาเหตุก็มาจากผมที่ผมไม่สนใจเธอ แม่งผมอึ้งเลยตอนที่ไอ้บาสบอก หัวผมมีแต่คำถามว่าอะไรวะจะมาฆ่าตัวตายเพียงเพราะเรื่องแค่นี้บ้าหรือเปล่า ถามว่าเรื่องนี้ผมได้บอกอัยวาหรือเปล่าผมไม่ได้บอกหรอกเพราะกลัวยัยนั่นจะคิดมาก เห้อผมมีความรู้สึกห่วงยัยนั่นตั้งแต่เมื่อไหร่ผมก็ยังสงสัยไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ครืดดด ครืดดด
สายเรียกเข้า....ไอ้บาส
"ไอ้ภูมึงอยู่ไหนแล้ววะ" น้ำเสียงมันรนหนักมาก
"กูกำลังไป"
"เออๆมึงรีบๆมาเลยพี่กูมันบ้าไปแล้ว แม่งจู่ๆจะฆ่าตัวตายป๊ากูม๊ากูก็อาแต่ร้องไห้"
"กูกำลังรีบแค่นี้ก่อนนะ" ผมวางสายก่อนจะเร่งความเร็ว ถามว่าห่วงแบมไหมผมตอบตามตรงมันก็มีห่วงบ้าง คนมันเคยรักอ่ะเนอะแต่ถามว่าจะให้กลั
