MALAKAS ang ulan sa labas ng bahay. At kasing dilim ng kalangitan nang hapong iyon ang pakiramdam ni Tami. Wala na yata siyang ibang ginawa maghapon kundi ang mamaluktot ng higa sa kama. Ang dahilan niya sa mga anak niya ay masama ang kaniyang pakiramdam kaya huwag muna siyang lalapitan. Kaya hindi siya iniistobo ng mga ito.
Muli niyang ipinikit ang mga mata. Ngunit sa tuwinang gagawin niya iyon ay palagi lang rumirihistro sa nananadya niyang alaala ang kung ano man na nasaksihan niya kahapon. Ang ending… hayon at mamamasa na naman ang bawat sulok ng kaniyang mga mata.
Itinaklob niya ang comforter sa kaniyang buong katawan at doon ay tahimik na lumuha. Sigurado siya na namumugto na naman ang kaniyang mga mata at namumula ang ilong.
Nakatulugan niya ang pag-iyak. Nagising lang ang diwa n
