ฮันเตอร์ให้เฮเดนจัดการทางนี้ ส่งหลักฐานทุกอย่างที่รวบรวมไว้ให้ตำรวจ แน่นอนว่าทั้งสองคนรอดยาก แล้วเขาก็พานับดาวกับนับตังค์กลับบ้าน สองพี่น้องขวัญเสียมาก ยิ่งนับตังค์เห็นแม่โดนยิงต่อหน้าแบบนั้น มันคงติดตาเด็กน้อยคนนึงไปอีกนาน
“กลับบ้านเรานะ นับตังค์ น้องปลอดภัยแล้ว ”
บนรถนับดาวพยายามเรียกน้องชายกลับบ้าน
เหมือนที่บางคนบอกว่าเรียกขวัญนั่นแหละ
“พี่นับครับ แม่จะเป็นอะไรไหม ”
เด็กน้อยถามขึ้นน้ำตาคลอ ความรู้สึกลึกๆก็ยังห่วงแม่
“เดี๋ยวพี่ให้คุณฮันเตอร์เช็กที่โรงพยาบาลให้
น้องไม่ต้องคิดมากนะ ”
กว่าจะมาถึงบ้านก็เกือบตี1 แต่อำนาจก็ยังไม่นอน ยังรอลูกสาวกับลูกชายด้วยใจจดจ่อ ทั้งที่ก่อนหน้าก็โทรบอกแล้วว่าปลอดภัย
“พ่อค้าบ..ฮือ…”
นับตังค์รีบวิ่งเข้าไปกอดพ่อ ปล่อยโฮใส่กันอีกรอบ
“ขวัญมานะลูก ลูกด้วยนะนับดาว ขอบคุณนะครับคุณฮันเตอร์ ถ้าไม่ได้คุณพวกเราคงแย่แน่ๆ
“ไม่เป็นไรเลยครับคุณพ่อ คนสำคั
