กรรมสิทธิ์รักมาเฟียร้าย

1.4

ประตูห้องพักของราฟาเอลถูกเปิดออกกว้าง ยูโกะควงแขนราฟาเอลด้วยท่าทางสนิทสนม หล่อนเป็นฝ่ายดึงราฟาเอลมาที่เตียงก่อนจะเป็นฝ่ายดันมาเฟียหนุ่มให้นอนลงบนฟูกนุ่ม จากนั้นก็หญิงสาวก็ตามขึ้นมานั่งทับบนตัวเขา มือขาวผ่องจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของราฟาเอลออกอย่างร้อนรน แน่นอนว่าเสือร้ายอย่างราฟาเอลไม่คิดจะขัดขืน เขาปล่อยให้หญิงสาวได้สัมผัสร่างกายของเขาได้ตามใจ สำหรับเรื่องเซ็กซ์ราฟาเอลไม่ได้คิดว่าเขาจะต้องเป็นผู้นำตลอด บางครั้งการเป็นผู้ตามบ้างมาเฟียหนุ่มก็คิดว่าเร้าใจดีไม่หยอก มาเฟียหนุ่มกระตุกยิ้มร้ายตอนที่เห็นสายตาที่มองเรือนกายสวนบนที่เปลือยเปล่าอวดลอนสวยงามตรงหน้าท้องอย่างชื่นชมของยูโกะ

“บอดี้ของคุณงดงามมากเลยค่ะราฟาเอล”

ยูโกะไล้ปลายนิ้วไล่ลงมาตั้งแต่ลำคอหนาค่อยๆ ขยับลงมาจนถึงตรงตำแหน่งกล้ามท้องที่เป็นลอนสวยอย่างคนที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ราฟาเอลทำเพียงกระตุกยิ้มรับคำชื่นชมของยูโกะ และปล่อยให้เธอหยอกล้อกับร่างกายของเขาอย่างที่เธอต้องการ

ยูโกะค่อนข้างเจนจัดในเรื่องนี้ หญิงสาวจึงไม่มีทีท่าขวยเขินให้ราฟาเอลได้เห็น ตอนนี้หญิงสาวจัดการปลดเปลื้องชุดเดรสตัวสวยที่เคยสวมใส่ออกจนเรือนกายขาวผ่องตามแบบฉบับสาวญี่ปุ่นเปิดเผยแก่สายตาของราฟาเอล หากแต่ราฟาเอลกลับไม่ได้มีทีท่าชื่นชมหรือรู้สึกตื่นเต้นกับภาพเย้ายวนตาตรงหน้า ในหัวของมาเฟียหนุ่มกลับมีภาพของใครคนหนึ่งผุดขึ้นมา

ภาพของหญิงสาวผิวสีน้ำผึ้งที่เขาได้ครอบครองหล่อนเมื่อคืน

ราฟาเอลพยายามสลัดภาพนั้นออกไปจากหัว และยินยอมรับสัมผัสที่ยูโกะปรนเปรอ มือขาวของยูโกะกำลังจะปลดกระดุมกางเกงของราฟาเอล แต่จู่ๆ มาเฟียหนุ่มก็ลุกขึ้นนั่งพรวดพราด ทำเอาหญิงสาวตื่นตกใจ

“อะไรกันคะ”

ยูโกะร้องถามอย่างไม่เข้าใจนัก ราฟาเอลมองหล่อน ใบหน้าหล่อจัดของราฟาเอลฉายชัดถึงความประหลาดใจตัวเองอยู่เหมือนกัน เขาเองก็รู้สึกงุนงงไม่ต่างจากหญิงสาวนัก แต่สุดท้ายก็บอกออกไปว่า

“ขอโทษทียูโกะ คืนนี้ไม่ได้จริงๆ”

“ทำไมคะ หรือคุณกลัวจะมีปัญหากับคุณพ่อของยูโกะ ไม่ต้องกังวลนะคะ คุณพ่อของยูโกะเข้าใจ นี่เป็นเรื่องเซ็กซ์ของหนุ่มสาว ท่านไม่ก้าวก่ายอยู่แล้ว ที่สำคัญยูโกะก็ไม่ได้คิดจะผูกมัดอะไรนี่ เราแค่มีเซ็กซ์กันสนุกๆ”

เพราะเติบโตและใช้ชีวิตในประเทศแถบยุโรปเป็นส่วนใหญ่ ยูโกะจึงเป็นคนเปิดเผยและไม่มีท่าทีกระดากอายในการพูดถึงเรื่องเซ็กซ์อย่างตรงไปตรงมา หญิงสาวเอียงคอมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจนัก

“ไม่ได้จริงๆ ครับ”

ราฟาเอลย้ำชัดนั่นทำให้ยูโกะหน้ามุ่ย แต่ก็ยอมถอยออกไปจากตัวของราฟาเอล หญิงสาวหยิบเดรสตัวสวยที่ถอดโยนเอาไว้ข้างเตียงขึ้นมาสวมอย่างรวดเร็ว

“ถ้าคุณนัดคนอื่นเอาไว้ก็บอกยูโกะได้นี่คะ ไม่เห็นต้องให้ยูโกะตามมาตั้งแต่แรก”

ยูโกะอดไม่ได้ที่จะตั้งพ้อและลอบถอนหายใจอย่างแสนเสียดาย ราฟาเอลเป็นคนที่มีใบหน้าหล่อจัดจนหาใครเทียบได้ยาก ทุกท่วงท่าและการเคลื่อนไหวของเขาราวกับนายแบบที่หลุดมาจากปกนิตยสาร และหญิงสาวก็ยอมรับว่าถูกใจรูปลักษณ์ของเขามากกว่าคนอื่นๆ

“ผมไม่ได้นัดใคร แต่ยังไงผมก็ขอโทษ”

ราฟาเอลบอกออกไปแค่นั้นและไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม ยูโกะมองค้อนใส่เขาก่อนจะกระแทกเท้าตึงๆ ออกไปจากห้อง ราฟาเอลไม่ได้ถือสากับท่าทางของยูโกะ เพราะเขาเองก็เป็นเหตุให้ยูโกะต้องอารมณ์เสียแบบนั้นและเขาก็เข้าใจดี

หากแต่ที่เขาไม่เข้าใจในตอนนี้ก็คืออาการของตัวเอง

ทันทีที่ยูโกะหายไปจากระยะสายตา ความต้องการของราฟาเอลกลับเอ่อล้นขึ้นมาเพียงเขานึกถึงผู้หญิงที่เขาได้ครอบครองเมื่อคืน ดวงหน้าเรียวรูปไข่ ดวงตากลมโตสีดำขลับ ริมฝีปากรูปกระจับและปลายจมูกที่ดูเชิดรั้นนิดๆ และกลิ่นกลายหอมละมุนอย่างเป็นธรรมชาติ และแบบนั้นเลือดในกายของมาเฟียหนุ่มก็ยิ่งเดือดพล่าน

“บ้าชิบ”

ราฟาเอลสบถและกัดกรามแน่น ความต้องการก็เอ่อล้นจนแทบจะปริแตก สุดท้ายเขาต้องลุกจากเตียงตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำ จัดการปลดปล่อยความทรมานแสนอึดอัดภายใต้สายน้ำเย็นๆ ในขณะที่ในหัวของเขามีแต่ภาพของผู้หญิงที่เขายังไม่รู้จักชื่อของหล่อนด้วยซ้ำ

ครู่ต่อมาความทรมานของมาเฟียหนุ่มก็ถูกปลดปล่อย ราฟาเอลครางต่ำราวกับสัตว์ป่าที่ได้รับบาดเจ็บ เนื้อตัวของเขาเปียกโชกไปด้วยหยดน้ำ อวดแผ่นหลังเปลือยเปล่าที่มีรอยสักรูปพญาอินทรีสยายปีกราวกับต้องการประกาศความยิ่งใหญ่ ท่อนแขนข้างหนึ่งยกขึ้นทาบทับผนังห้องที่เย็นเฉียบ กรามแกร่งบดเข้าหากันแน่นจนขึ้นสันนูน ก่อนที่เขาจะเค้นเสียงลอดไรฟัน

“ไม่ว่าเธอจะเป็นใครหรืออยู่ที่ไหน เธอต้องรับผิดชอบที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้”

ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ