“ไอ้เวรตะไลเอ๊ย มันกล้าทำแบบนี้กับน้องกูได้ไงว่ะ” ไซรัสตบโต๊ะดังปังเสียงเกรี้ยวกราดเต็มไปด้วยความโกรธ เขาเห็นสภาพน้องสาวแล้วทำใจไม่ได้เลย “มีอะไรให้กูช่วยมึงบอกกูมาได้เลย” “แค่นี้ก็ขอบใจมึงมากแล้ว กูจะไปเตรียมการกับพ่อกู มึงกลับไปดูแลนานาเถอะ” “อื้อ กูขอโทษด้วยนะเรื่องน้องของมึง” “มันไม่ใช่ความผิดของมึงเลย แต่เป็นไอ้ชั่วนั่น” “อืม ไปจัดการมันซะไซรัส อย่าให้มันได้กลับมาใช้ชีวิตอีก” “แน่นอน กูจะกระทืบมันให้จมเท้ากูเลย” ไซรัสกำรูปในมือแน่นไม่คิดเลยว่าน้องสาวของตนจะโชคร้ายขนาดนี้ เขาจะต้องชำระแค้นให้ได้และเอาตัวเธอกลับมา “มี๊ นานาล่ะ” “น้องยังไม่ตื่นเลยลูก” ตั้งแต่ฟาริสอุ้มหญิงสาวเข้ามาตอนนี้เธอยังไม่ตื่นขึ้นมาเลย อาจเป็นเพราะเธอเพลียมากร่างกายถึงได้หลับไปแบบนั้น “เรื่องของมิลาที่ลูกบอกมันคือความจริงใช่ไหม” “ใช่ครับมี๊ ตอนนี้มิลาตกอยู่ในอันตราย” “ป๊าเราไปหาลุงลูคัสแล้วล่ะ” “ครับ