จอมยุทธ์จ้าวหัวใจ

ณ หุบเขาเพลิงตะวัน ผู้คนดูแตกตื่นพากันวิ่งกรูไปยังสนามประลองฝีมือของเหล่าจอมยุทธ์ผู้เก่งกล้าที่เดินทางมาจากทั่วสารทิศเพื่อมาร่วมประลองยุทธ์ที่จะไปเป็นตัวแทนจอมยุทธ์ของมณฑลตนเองในการไปชิงตำแหน่งจ้าวยุทธภพคนใหม่ที่กำลังจะว่างในอีกไม่นานนี้ จ้าวยุทธภพเป็นตำแหน่งที่สูงค่ามากจึงมีเหล่าจอมยุทธ์จากทั่วสารทิศต่างต้องการในตำแหน่งนี้กันทั้งนั้น   ในวันเดียวกันนี้เองมณฑลต่างๆ ของแผ่นดินใหญ่ได้จัดการแข่งขันประลองยุทธ์ด้วยเช่นกัน สำหรับสนามประลองยุทธ์ของมณฑลโฉกวงถูกจัดขึ้นที่หุบเขาเพลิงตะวัน จอมยุทธ์ผู้เก่งกล้ามากมายต่างมารวมตัวกันที่สนามประลองเพื่อจะเข้าสู่สนามประลองเป็นคนต่อไป   การประลองยุทธ์ในครั้งนี้ซึ่งต้องการจอมยุทธฝีมือเลิศไปเป็นตัวแทนของมณฑล การประลองยุทธจึงไม่มีคำว่าความปราณีหรือยั้งมือโดยเด็ดขาด จอมยุทธ์ทุกคนต้องเต็มที่กับการต่อสู้เพื่อจะได้เป็นตัวแทนของมณฑล ผู้แพ้ไม่บาดเจ็บก็ตายเท่านั้น การต่อสู้ของแต่ละคู่จึงดุเดือด เลือดพล่าน เอาเป็นเอาตายเพื่อเป็นผู้ชนะ ส่วนผู้ชนะก็ต้องฟาดฟันต่อสู้กับจอมยุทธ์คนต่อไปจนกว่าจะไม่มีใครสู้ฝีมือเขาได้ จอมยุทธ์ท่านนั้นจึงจะได้รับชัยชนะรับเลือกให้เป็นตัวแทนไปชิงตำแหน่งจ้าวยุทธ์ "หลบข้าหน่อยๆ เขากำลังทำอะไรกันหรือท่านทำไมช่างน่ากลัวเหลือเกิน" หนุ่มน้อยหน้าใสเดินขอทางเพื่อเข้ามายังขอบสนามประลองยุทธ์ อายุอานามของเขาไม่น่าจะเกิน 20 ปีเป็นแน่ เขายืนมองการประลองยุทธ์อย่างตั้งใจแล้วเกิดคำถามขึ้น "นั่นน่ะเหรอ พวกเขากำลังประลองฝีมือกัน เจ้าไม่เคยเห็นรึไง" ชาวบ้านวัยกลางคนตอบคำถามหนุ่มน้อยด้านข้างอย่างมีไมตรี "ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน จึงเกิดความสงสัยน่ะท่าน"  "อ่ะเหรอ เอ้ คนที่กำลังประลองฝีมือในสนามนั่นอายุไม่น่าจะห่างจากเจ้ามากนักนะ เขาชื่อ ไวซ์อี้เฉิน แซ่ไวซ์หรือจอมยุทธ์ไวซ์อายุน่าจะ 18 รึ 19 ปีนี่แหล่ะข้าไม่แน่ใจ มาจากทางใต้ของมณฑลโฉกวงเรานี่เอง เห็นว่ามาจากตระกูลธรรมดาๆ แต่ตอนนี้ได้สร้างชื่อเสียงแห่งแก่วงศ์ตระกูลจนชายุทธจักรต่างรู้จักกันทั่ว มีฝีมือไม่ธรรมดาเลยนะ เขาสยบจอมยุทธ์ลงหลายคนแล้วแต่พละกำลังของเขายังเต็มเปี่ยม ข้านี้นับถือจริงๆ" ท่านผู้เฒ่าด้านข้างเล่าชี้แจงให้หนุ่มน้อยฟัง เขาเองก็หันมองบุคคลที่ถูกกล่าวถึงอย่างตั้งใจ "หากข้าอยากประลองฝีมือกับเขา ข้าต้องทำอย่างไรครับท่าน" "เจ้าจะบ้าแล้วรึหนุ่มน้อย เจ้าเป็นเพียงเด็กหนุ่มชาวบ้านธรรมดาๆ จะมีฝีมือการต่อสู้อะไปต่อกรกับจอมยุทธ์อย่างเขาได้" "ทำไมล่ะท่าน" หนุ่มน้อยเอ่ยถามอย่างสงสัย "นี่คือการประลองยุทธ์เพื่อเป็นตัวแทนมณฑลไปชิงตำแหน่งจ้าวยุทธภพเลยนะ ถ้าเจ้าเข้าไปก็เท่ากับเอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ ข้าขอเตือนไว้ก่อน"  "ข้าอยากลองดู" หลังสิ้นคำกล่าวหนุ่มน้อย ก็หายไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว           ขณะที่ในสนามประลองยังคงมีความดุเดือดอย่างไม่ลดละ จอมยุทธ์ไวซ์ผู้ที่ถูกกล่าวถึง กำลังใช้ท่วงท่าการต่อสู้หลากหลายระบวนท่ากับไม้พลองคู่ใจเพียงอันเดียว แต่ไม้พลองคู่ใจของเขากลับไม่ใช่ไม้พลองธรรมดาๆทั่วไปอย่างที่ใครๆเข้าใจ ไม้พลองอันนี้มีความพิเศษที่ของมีคมทุกชนิดไม่สามารถทำให้เกิดการระเคืองได้และมีความคงทนแข็งแรง นับเป็นมรดกชิ้นเดียวที่อาจารย์ผู้สอนวิชาการต่อสู้ได้ทิ้งไว้ให้แก่เขาก่อนตาย เขาใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถสยบคู่ต่อสู้ได้โดยง่าย   หลังจากที่จอมยุทธ์ผู้ปราชัยออกจากสนามประลองแล้ว เจ้าสำนักหุบเขาเพลิงตะวันได้ประกาศชัยชนะของเขาและเชิญจอมยุทธ์คนต่อไปเพื่อขึ้นมาประลองยุทธ์ โดยให้จอมยุทธ์ที่จะขึ้นประลองยุทธ์ต้องแนะนำชื่อ แซ่ของตนเองด้วยตามกติกา หนุ่มน้อยหน้าใสจึงก้าวเข้าสู่สนามการประลอง  ไม่ทันที่หนุ่มน้อยจะได้แนะนำตนเอง บริเวณรอบๆสนามประลองยุทธ์ต่างมีเสียงโห่ไล่มากมายดังอื้ออึงตามมาแต่เจ้าหนุ่มกลับไม่สนใจยังคงเดินก้าวเข้าสู่ใจกลางสนามอย่างสง่าผ่าเผย ตามด้วยการแนะนำตัวเอง "ข้อน้อย ข้าวปั้นลี่ แซ่ปั้น หรือคนในมณฑลลิ้วเหมยเรียกข้าว่า จอมยุทธ์ปั้น ข้ามาจากทางใต้ของมณฑลลิ้วเหมย" "เจ้าพร้อมประลองฝีมือหรือยังจอมยุทธ์ปั้น" "ข้าพร้อมแล้วครับ"  "จอมยุทธ์ไวซ์ โปรดออมมือให้เขาด้วย เขายังเด็กนัก" เจ้าสำนักกล่าวเมื่อเห็นว่าคู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายมีรูปร่างบอบบางเช่นสตรีเพศ "หยุดเถอะท่าน ให้จอมยุทธ์ไวซ์เต็มที่กับการประลองฝีมือเถิด อย่าได้ออมมือให้ข้าเลย" หนุ่มน้อยกล่าวอย่างองอาจทำให้อีกฝ่ายก้มหัวพร้อมยิ้มรับอย่างมีไมตรีและกล่าวตอบหนุ่มน้อยด้วยเสียงอันดัง "เมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าก็จะไม่ออมมือให้ละกัน" เมื่อจอมยุทธ์ทั้งสองฝ่ายต่างพร้อมกับการประลองฝีมือ ท่านเจ้าสำนักจึงประกาศให้เริ่มการต่อสู้ได้  การต่อสู้ของคนทั้งสองจึงได้เริ่มขึ้นทันที จอมยุทธ์ไวซ์ได้เริ่มด้วยกระบวนท่าไม้พลองมหันตภัย นับเป็นวิชาการต่อสู้ที่ร้ายกาจมากที่สุด ช่างมีลีลาและท่วงท่าที่น่ากลัวยิ่งนัก ไม้พลองถูกฟาดฟันกระทบกับสายลมจนเกิดเป็นเสียงที่ทรงพลังดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วอาณาเขตของสนามประลองยุทธ์ ต่างสร้างความฮือฮาให้แก่เหล่าจอมยุทธ์และชาวบ้านที่มาชมกับการต่อสู้ครั้งนี้มากมาย เมื่อการ โชว์กระบวนท่าไม้พลองมหันตภัยได้จบลง   คราวนี้ก็ถึงทางฝั่งของจอมยุทธ์ปั้นกันบ้าง ทางฝ่ายจอมยุทธ์หนุ่มหน้าใสเอื้อมมือหยิบดาบที่ถูกเสียบกับฝักทางด้านหลังของเขาออกมาฟาดฟันโชว์เพลงดาบที่หาชมได้ยากยิ่งนัก นับเป็นกระบวนท่าเพลงดาบที่มีความร้ายกาจและมีความน่ากลัวไม่แพ้กัน ลำดาบของจอมยุทธ์หนุ่มน้อยก็มีความพิเศษไม่ต่างจากไม้พลองของจอมยุทธ์ไวซ์เลย ดาบคู่กายของจอมยุทธ์หนุ่มถูกผลิตขึ้นด้วยเหล็กกล้าที่มีความคงทนแข็งแรง ที่จะหาอาวุธใดเทียบเท่าได้ ด้วยความคมของลำดาบสามารถฟาดฟันสิ่งต่างๆ ให้ขาดเป็นสองท่อนได้ง่ายดาย ดามเล่มนี้จึงเป็นอาวุธหนึ่งเดียวในยุทธภพที่ทุกคนต่างต้องการไว้ในครอบครองแต่หามีผู้ใดที่จะสามารถถือดาบเล่มนี้ไว้ในมือไหว เนื่องจากมีน้ำหนักที่มากมายดั่งนำเหล็กกล้าทั้งปฐพีมามาหล่อหลอมเป็นดาบเพียงเล่มเดียวเท่านั้น   นอกเสียจากผู้ที่เป็นเจ้าของดาบหรือผู้สืบสายเลือดเดียวกันกับผู้ผลิตดาบเล่มนี้ขึ้นเท่านั้น จึงจะสามารถที่จะครอบครองและถือดาบเล่มนี้ไหว ตั้งแต่เกิดสงครามเพื่อชิงดาบเล่มนี้มาไว้ในครอบครองครั้งสมัยโบราณกาลแต่ก็หามีผู้ใดสามารถจะยกดาบเล่มนี้ขึ้นจึงเป็นเหตุให้ไม่มีใครสนใจอยากได้ดาบเล่มนี้อีกเลย ไม่นานดาบเหล็กกล้าเล่มนี้ได้ตกเป็นอาวุธคู่กายของจอมยุทธ์ปั้นในที่สุด เมื่ออาวุธที่มีความพิเศษสองชิ้นได้มาเจอกันจะเป็นอย่างไรต่อไป           กระบวนท่าของเพลงดาและกระบวนท่าของไม้พลองต่างฟาดฟันกันสนั่นหวั่นไหว สร้างความตื่นเต้นหวาดกลัวแก่ชาวบ้านผู้ชมนับร้อยอยู่ตลอดเวลา พลังภายในถูกส่งกันไปมา กระทบกระทั่งจนกระเด็นไปคนละมุมของสนามประลองเป็นพักๆ ทั้งคู่ฟาดฟันกันเป็นเวลานานแต่ก็ไม่สามารถที่จะหาผู้แพ้หรือชนะได้สักที "เพลงดาบของเจ้าช่างล้ำเลิศนักท่านจอมยุทธ์ ไม่เคยมีผู้ใดสามารถรับมือกับกระบวนท่าไม้พลองของข้าได้นานเช่นนี้มาก่อน" จอมยุทธ์หนุ่มกล่าวชื่นชมแก่จอมยุทธ์หน้าใสอย่างมีไมตรีจิต "กระบวนท่าไม้พลองของท่านก็ล้ำเลิศเช่นกันท่านจอมยุทธ์ ข้ารู้สึกเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลของข้าไม่น้อยที่ได้มาประลองยุทธ์กับท่านในวันนี้ ตอนนี้เราทั้งคู่ต่างยังไม่รู้ผลแพ้ชนะ เราควรจะมาประลองกันอีกหนึ่งเพลงดาบเถอะนะครับเพื่อที่จะได้หาตัวแทนไปชิงจ้าวยุทธภพต่อไปนะท่าน อย่าได้ออมมือให้ข้าเลย" จอมยุทธ์หน้าใสกล่าวพลางก้มหัวให้กับคู่ประลองฝีมือก่อนจะเป็นผู้ลงมือก่อนอย่างดุเดือด การประลองฝีมือของทั้งคู่ในรอบสุดท้ายได้มีความเข้มข้นมากขึ้นเป็นทวีคูณ จนเกิดบาดแผลตามร่างกายของจอมยุทธ์ทั้งสองมากมาย ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มีผู้แพ้หรือชนะอีก ทั้งคู่จึงได้งัดกระบวนท่าไม้ตายของตนออกมาฟาดฟันกันเต็มกำลัง "ย๊ากก..." ทั้งคู่ต่างชะงักดาบและไม้พลองพร้อมกันเมื่อปลายดาบของจอมยุทธ์หน้าใส จ่ออยู่ที่ลำคอของจอมยุทธ์หนุ่มที่นอนอยู่กับพื้นเพราะพลาดท่า   ปลายไม้พลองของจอมยุทธ์หนุ่มผู้พลาดท่าก็ถูกจ่ออยู่ที่ลำคอของจอมยุทธ์หน้าใสเช่นกัน ทั้งคู่ยั้งมือมองตากันอยู่นาน กระทั่งจอมยุทธ์หนุ่มดึงไม้พลองของตนกลับ ก็เป็นจังหวะเดียวกันที่จอมยุทธ์หน้าใสชักดาบกลับใส่เข้าไปในฝักเช่นกันพร้อมทั้งยื่นมือส่งให้จอมยุทธ์หนุ่ม เพื่อหวังจะช่วยพยุงอีกคนให้ลุกขึ้น จอมยุทธ์หนุ่มได้คว้ามือของจอมยุทธ์หน้าใสตามความตั้งใจของอีกฝ่ายแล้วลุกขึ้นยืน จังหวะนั้นเองเขาได้ดึงแขนของจอมยุทธ์หน้าใสเข้าหาตัวด้วยความเร็วและแรง ทำให้จอมยุทธ์หน้าใสเสียหลักล้มซบอกกว้างของจอมยุทธ์หนุ่มอย่างไม่ตั้งใจโดยมีแขนใหญ่กอดประคองอยู่ ทันใดนั้นเองจอมยุทธ์หนุ่มได้ฉวยโอกาสหอมแก้มจอมยุทธ์หน้าใสฟอดใหญ่ไปหนึ่งที "แก้มของเจ้าช่างหอมและนุ่มนัก ข้าขอประกาศบัดนี้มณฑลโฉกวงของเรา ได้มีตัวแทนเพื่อไปชิงตำแหน่งจ้าวยุทธภพแล้ว นั่นคือจอมยุทธ์ข้าวปั้นลี่หรือจอมยุทธ์ปั้น ข้าขอแสดงความยินดีกับเจ้าด้วยท่านจอมยุทธ์" จอมยุทธ์หนุ่มกระซิบข้างหูจอมยุทธ์หน้าใสอย่างแผ่วเบาแล้วกล่าวประกาศให้ทุกคนได้ร่วมรู้ไปพร้อมกันก่อนที่เขาจะออกจากสนามประลองเดินหายไปในฝูงชน ทางจอมยุทธ์หน้าใสยังตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตนเองเมื่อสักครู่ เขาทำได้เพียงยืนตะลึงอย่างตกใจโดยมีเจ้าสำนักหุบเขาเพลิงตะวันยืนชูแขนของเขาเพื่อแสดงความยินดีกับตัวแทนผู้ไปชิงตำแหน่งจ้าวยุทธภพของมณฑลต่อไป