ประมุขข้าวปั้น
ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าเวลาได้ผ่านเลยไปกี่ชั่วยาม ท่านประมุขที่นอนหลับใหลใต้ต้นท้อยังคงนอนหลับด้วยความเหนื่อยอ่อนของจิตใจ ไม่นานก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นเหมือนเป็นการปลุกให้นางฟื้นคืนสติจากการนอนหลับ ทันทีที่นางลืมตาขึ้นจากโขดหินที่นางใช้เป็นที่นอนในช่วงค่ำคืนที่ผ่านมา นางมีสีหน้าดีใจอย่างที่สุด เมื่อปรากฏใบหน้าของคุณชายอดีตคนรักของนางผู้จากไป ที่บัดนี้เขาได้กลับมาหาคนรักที่มีสถานะเป็นถึงท่านประมุขของยุทธจักร นางเกิดรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลาในขณะที่อยู่ภายในอ้อมกอดของชายอดีตคนรักที่นางรักและภักดีกระทั่งในปัจจุบัน
"ท่านพี่กลับมาหาข้าแต่ครั้งนี้ท่านได้โปรดพาข้ากลับไปกับท่านด้วยได้หรือไม่ ข้าไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อีกแล้ว นะครับ!...ท่านพี่ได้โปรดนำพาข้าไปกับท่านด้วย"
"น้องพี่เจ้าอย่าพูดเช่นนี้เลย เจ้ามีความรักและหัวใจมอบแก่คุณชายไวซ์เรียบร้อยแล้วแต่วันนี้เขาเกิดความเข้าใจผิดในตัวเจ้
