The Billionaire’s Surrogate Wife

Billionaire 2

HINDI mapigilang lingunin ni Simon ang babaeng nag-assist sa kaniya sa paghahanap ng magandang regalo na ibibigay niya sa isang kaibigang babae para sa kaarawan nito. Nagsinungaling siya ng sabihing lalaki ang pagbibigyan niya ng regalo dahil ang totoo ay isang babae iyon. Hindi niya alam kung bakit naisipang magsinungaling sa babae, ayan tuloy ay puro panlalaking bagay ay ipinapakita sa kaniya ng babae. Napakaamo naman kasi ng mukha nito, maputi at maganda. Sigurado siyang sa kabila ng makapal nitong makeup ay tiyak na maganda rin ito. “Thanks, Assi,” wika niya habang nakangiti at titig na titig sa nameplate nitong nakasabit sa gawing dibdib. “Siguro’y tatanungin ko muna siya kung ano ang hilig niya. Babalik ako kapag alam ko na. So, I have an idea.”

Tumango ito at gumanti ng napakalapad na ngiti sa kaniya. “Anytime, Sir!” Halos maningkit ang mga mata nito sa pagkakangiti. And he found it attractive. Minsan lamang siya pumuri ng isang babae, at kakaiba itong si Assi. Unang kita pa lamang niya rito ay nagkainterest na siya. Gusto niya tuloy bumalik-balik sa department store na ito upang makita ito. “Balik na po ako, ingat po!” Tumalikod ito at bumalik na sa gawain.

Napangiti siya at lumabas ng tindahan. Kinuha niya sa bulsa ng suot na slack ang kaniyang cell phone. Tumatawag ang kaibigan niyang si Alejandro. “Hey, what a sudden call?”

“Can you come? I have something to show you.”

“Yes, actually malapit lang ako ngayon sa bahay mo. Alright, bye.” Pinatay niya ang tawag at dali-daling lumabas ng mall. Sumakay sa sasakyan at nagmaneho paalis. Hanggang sa mga oras na iyon ay hindi naalis sa kaniyang labi ang ngiti maging ang imahe ng babae sa kaniyang isip. He wanted to go back there and ask her out.

Ilang minuto lamang nang makarating siya sa napakalaking bahay ni Alejandro. Mag-isa lamang itong nakatira rito kasama ang limang kasambahay. Napapaisip siya kung gaano ka-boring ang buhay nito sa loob. Hindi rin siya makapaniwalang umedad na lamang ito ng thirty-two nang walang naging seryosong karelasyon. Makailang ulit na rin kasing hindi naging maganda ang karanasan nito sa babae kaya naman hindi niya ito masisisi. Dire-diretso siyang pumasok sa loob ng bahay. Madalas siyang naroon kaya naman kilalang-kilala na siya ng mga kasambahay at ng ilang security guards dito.

Naabutan niyang nakaupo ang kaibigan sa ilalim ng malaking payong. Katabi nito ay ang malaking swimmimg pool sa garden. Alejandro was drinking coffee while he was facing his laptop. Naamuha niyang hindi naman ito seryoso sa ginagawa kaya sa kaniyang palagay ay hindi ganoon kaimportante ang sasabihin ng kaibigan. “What is it? Bakit biglaan kang napatawag. Maigi na lang wala akong ginagawa masiyado ngayong linggo.” Naghatak siya ng upuan sa tabi nito at marahang naupo.

Ngumiti ang kaibigan at humarap sa kaniya. “I asked someone to give me a random pictures of a woman I could choose.” Iniharap nito sa kaniya ang laptop na nasa ibabaw ng lamesa nito. “Here. I’m checking their background also. Ang ilan diyan ay mga volunteer sa ilang clinic para sa mga nagbubuntis. So, I guess they already have an idea about surrogation.” Nakaguhit sa labi ni Alejandro ang kasiyaha. Ano mang oras ay nais na nitong pasimulan ang mga dapat gawin sa pagbabalak niyang surrogation.

“You looked really happy. Let me see.”

Iniusog niya ang upuan at kinuha ang laptop nito. Isa-isa niyang tinignan ang mga larawan na nasa screen. Napapatango siya, dahil halos lahat naman ng larawan ng babaeng nakikita ay talagang magaganda. Ang ilan ay mukha pa ngang artista. “Sigurado kang papayag ang mga ito? Mukha namang may mga kaya.”

“I don’t know, wala namang mawawala. It was just a random selection of a women who were volunteering in a clinic. Mamili ka ng isa at puntahan natin kaagad.”

Natawa siya sa sinabi nito. “Para lang tayong naglalaro nito. Mag-spin na lang kaya tayo ng wheel? Mukhang mahihirapan akong mamili dahil sa magagandang babaeng ito.”

Napailing si Alejandro. “Kahit kailan ka talaga, puro pambababae ang alam mo.” Ibinalik nito ang tuon sa kaniyang tinitignan. “What do you think? I need someone that is decent.”

“Wait, hindi ko pa nakikita lahat.” Kinikilatis niya nang mabuti ang mga larawan, sa gilid naman nito ay ang background ng mga ito. Binabasa niya rin iyon kaya natatagalan siyang tignan ang isang larawan. Matapos niyang pindutin ang next ay lumitaw ang sunod na karawan ng isang magandang babae. Angat ang ganda nito sa ibang kaniyang nakita. Pinagmasdan niya itong maigi, pamilyar ang mukha nito ngunit hindi siya sigurado kung nakilala na ba o hindi. Naningkit ang kaniyang matang pinakatitigan ang pangalan ng babae. “Assi Miller?” Muli niyang tinignan ang larawan. Doon niya napagtantong ito ang babaeng nakilala niya kanina lamang sa department store. Makapal kasi ang makeup nito kanina at ang nasa larawan na nasa screen ni Alejandro ay wala naman itong kahit na anong makeup at ngiting-ngiti, kaya naman hindi niya ito kaagad nakilala.

“Yes, do you know her?” tanong ng kaibigan.

Hinarap niya ito at tumango habang nakangiti. “Kakakilala ko lang sa kaniya sa department store. Kung sino man ang nagbigay sa ‘yo ng random women na ito, magaling siyang mamili at mabilang ang anghel na ‘yan. She's really beautiful and kind, disente rin siya gaya ng sinabi mo.” Isinandal niya ang likuran sa backrest ng kinauupuan. “Her beauty is outstanding.”

“You like her?” Kumunot ang noo nitong nakatingin sa kaniya. “To be part of your growing numbers of girls or you are choosing her to be the surrogate mother of my child?”

Humagalpak siya ng tawa. “You fvcking knew me. Well, anyway, I like her, yes. Pero mas mukhang babagay siyang maging ina ng anak mo. Kung papalarin man akong magkaanak, ang mga katulad niya ang pipiliin kong maging ina ng anak ko. Beautiful and kind.”