“นี่ใครเหรอครับ” ด้วยเพราะว่าเชนไม่ได้เจอพราวฟ้านานมากแล้ว แล้วตอนที่เรียนเขาก็เป็นหนอนหนังสือไม่ได้สนใจใคร เขาก็เลยเอ่ยถามออกไป ในขณะที่ภูมินทร์ทำท่าทางเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก ตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาไม่อยากมางานวันนี้มาแล้ว แถมเดินเข้ามาทักเขากับเพื่อนสนิทอีก ทั้งที่จะเดินเข้าไปข้างในเลยก็ได้ แต่ก็ไม่ทำ แล้วจะให้เขาเชื่อเธอได้ยังไงล่ะว่าเธอไม่คิดอะไร ถ้าคนมันมีศักดิ์ศรีพอ แล้วไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่นนะ คนที่เขาพูดจาไม่ดีกับตนเองอย่างที่เขาทำกับเธอ เธอไม่มีทางมาเข้าใกล้คนอย่างเขาหรอกนะ แต่นี่เธอพยายามเอาตัวเข้ามาใกล้เขา แน่นอนว่าเธอต้องหวังอะไรแน่ๆ
“ฟ้าไง พราวฟ้า จำเราไม่ได้เหรอเชน” พราวฟ้าเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม
“ฮึ จำไม่ได้หรอก เพราะเมื่อก่อนหน้าไม่ได้แบบนี้ ตอนนี้ก็สวยนะ แต่ว่าหน้าเดิมดีกว่า ใสๆ ดี” เชนเอ่ยออกมาตามตรง และเอาภูมินทร์กลั้นขำจนไหล่โยกเลยก็ว่าได้ เขาว่าแบบนี้แหล่ะที่มันจีบสาวไม่ต
