“ผมต้องขอโทษแทนคู่หมั้นของผมด้วยนะครับที่พูดไม่ทันคิดแบบนั้น พอดีคงติดเชื้อพิษสุนัขบ้าบางอย่าง อาจทำให้สมองเลอะเลือนไป คุณหมออย่าถือสาเลยนะครับ”
เขาออกตัวแทนคู่หมั้นทำตัวส่งสายตาหวานเชื่อมแก่ชายอื่น นกน้อยเบ้ปากกำลังจะหันมาสวนตอบกลับขัดแย้ง แต่คำพูดแสดงความห่วงใยของหมอภีมที่เธอแอบปลื้มตั้งแต่แรกกลับเงียบไว้ เธอน่าจะป่วยเร็ว ๆ อาจได้หาหมอภีมบ่อย ๆ หล่อแสนดีแบบนี้ถูกใจนกน้อย
“ถ้าอย่างนั้นคุณนกน้อยไม่ต้องกลับบ้านก็ได้นะครับ เดี๋ยวหมอจะตรวจละเอียดอีกที”
นายแพทย์ภีราพัฒน์แสดงอาการเป็นห่วงเป็นใยคนไข้คนนี้ออกหน้าออกตา เธอรีบพยักหน้าใกล้ตอบรับ เขาแอบใจเสียแต่เก็บซ่อนมันไว้แนบชิดเมื่อรู้ว่านกน้อยมีคู่หมั้น เจ้าตัวออกหวงแรงแต่อยู่ที่ว่าคนกลางโอนเอนเทใจไปทางใคร เขาเองก็มีสิทธิ์นั้น
“ดีค่ะ โอ๊ย! อยู่ดี ๆ ก็เจ็บจี๊ดตรงหัวใจ สงสัยความหล่อของคุณหมอภีมจะกระแทกถึงใจของนกน้อยนะคะ”
“นกน้อย อย่าให้มันม
