“พี่การันย์ เดี๋ยวก่อนค่ะ พี่จะมาเดินหนีหนูแบบนี้ไม่ได้”
นกน้อยร้องทักท้วงคนคิดเองเออเอง น้อยใจเรื่องไม่เป็นเรื่อง เขาหยุดชะงักแต่ยืนหันหลังให้ ไหล่แกร่งสั่นเล็กน้อยทำให้รับรู้ได้ว่าเขาอาจเสียใจที่เห็นเมียอยู่กับอดีตแฟนรุ่นพี่ คนที่เขาเคยกีดกันหัสดินทร์ออกจากชีวิตเธอ ทว่าเขาทำไปทั้งหมดเพื่อคำว่ารักคำเดียว
“ในเมื่อคนของหนูมาทวงแล้ว จะมาสนใจพี่ทำไม พี่รู้ว่าพี่เป็นคนผิดที่เอาแต่ใจตัวเอง พี่ยอมแพ้แล้ว” การันย์บอกคนที่เขาแอบรักข้างเดียวด้วยเสียงสั่นเครือ
“พี่จะมายอมแพ้ทั้งที่หนูยอมเปิดใจให้พี่เหรอ คนงี่เง่า เพราะแบบนี้ไงหนูถึงไม่ชอบนิสัยของพี่ ไม่ให้ง้อ หนูไม่จำเป็นต้องง้อก็ได้”
“นกน้อย พี่ไม่…”
ครั้นการันย์จะหมุนตัวกลับเข้าไปหาเมียเด็ก ทว่านกน้อยเบือนหน้าหนี ตอบเสียงสะบัดห้วน ๆ ใส่สามีงี่เง่า เอาแต่ใจเหมือนเด็ก ทำตัวเหมือนเธอเป็นสิ่งของที่หวงก้างไว้ไม่ให้ชายอื่นมาแย่งขโมยตัดหน้าไป เป็
