“คุณจะพาฉันไปไหน!”
นิกษาถามคนที่ถือวิสาสะลากเธอออกมาจากบ้านอย่างกราดเกรี้ยว หญิงสาวพยายามขืนตัวแล้วสะบัดตัวหนีให้หลุดพ้นจากดาเรนอยู่ตลอดเวลา ทว่ากลับไม่สามารถสลัดมือแข็งๆ ของเขาออกได้เลย และเธอก็จำเป็นต้องยอมก้าวเดินตามคนที่ลากเธอถูลู่ถูกังไปจนได้ หาไม่ถ้าเธอล้มลงไปกับพื้น เกรงว่าดาเรนก็ยังคงไม่คิดจะปล่อยมือเธออยู่ดีและนั่นมันอันตรายมากๆ ทั้งต่อตัวเธอเองและลูกในท้อง! เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเองทั้งเจ็บตัวและขายหน้า นิกษาเลยจำต้องเดินแกมวิ่งตามคนตัวโตขายาวกว่าที่ลากเธอติดมือไปให้ทัน
ซึ่งพอเขาเห็นเธอยอมก็หยุดแต่โดยดี จึงไม่ลากเธอแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นมือใหญ่ก็จับมือเธอเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“เราต้องคุยกัน” ดาเรนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม จริงจัง สีหน้าของเขาเรียบเย็นจนคนมองรู้สึกหวาดหวั่น “ผมจะไม่ยอมให้ความเข้าใจผิดบ้าๆ นี่กันผมออกไปจากชีวิตของคุณอีกต่อไปแล้ว!”
เขาประกาศอย่างชัดเจ
