อนาคินยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ร้านกาแฟที่เขาซื้อทุกเช้าที่มาค้างคืนกับรินะ เพียงแค่เขาเดินเข้ามา พนักงานก็รู้ว่าเขาจะสั่งอะไร บาริสต้าวัยกลางคนยิ้มให้เขาแล้วเอ่ย
"อเมริกาโน่เย็นหนึ่งใช่ไหมครับ"
อนาคินพยักหน้าแล้วยื่นบัตรเครดิตให้อีกฝ่ายคิดเงินก่อนจะถอยไปยืนรอเครื่องดื่มที่ปลายบาร์
เขาอดนึกถึงกาแฟที่ได้ดื่มจากร้านนี้แก้วแรกไม่ได้ ตอนนั้นรินะที่ตื่นเช้ากว่าซื้อกลับขึ้นไปให้เขาพร้อมกับคำพูดประโยคหนึ่งที่เขาจำได้เพราะมันเป็นมุกที่เสี่ยวมาก
'อยากซื้อกาแฟให้พี่คินดื่มวันละสิบแก้วไปเลย จะได้ใจสั่นเพราะรินะ'
"ได้แล้วครับ อเมริกาโน่เย็นของคุณคิน" บาริสต้ายื่นแก้วกาแฟให้ อนาคินพยักหน้าให้เบาๆ แต่คำถามของอีกฝ่ายทำให้เขาชะงัก "วันนี้อารมณ์ไม่ดีเหรอครับ"
"ดูเหมือนเป็นอย่างนั้นเหรอครับ"
"หน้านิ่วคิ้วขมวดขนาดนี้ เติมความหวานสักหน่อยก็ดีนะครับจะได้สดชื่นขึ้น" ว่าแล้วก็มีคุกกี้เนยสดรูปกระต่ายน่ารักๆ แถ
