“พร้อมแล้วค่ะ” น้ำแข็งเอ่ยกับไมล์เมื่อมายืนต่อหน้าเขา ไมล์หงายฝ่ามือขึ้น น้ำแข็งวางมือของตนบนมือของเขาและยิ้มน้อยๆ เธอไม่ได้เสียใจเลย นี้คือความจริง ก็รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้รักแต่เธอรักเขา เธอย้ำบอกตัวเองตลอดเวลาว่าเธอรักเขา หกสิบวันเวลาถูกนับถอยหลังน้อยลงเรื่อยๆ ตอนนี้เหลืออีกห้าสิบห้าวันเท่านั้น
ไมล์พาน้ำแข็งไปยังลานที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายกำลังขยับเดินไปนั่งยังที่ของตน ไมล์ประคองช่วยให้น้ำแข็งนั่งพับเพียบลงบนพรมผืนใหญ่ ตลอดทุกย่างก้าวของน้ำแข็ง ช่างภาพเก็บภาพนับร้อยๆภาพ ทั้งภาพนิ่งภาพเคลื่อนไหว ช่างภาพที่มาทำหน้าที่วันนี้มีถึงห้าคนต่างก็ทำหน้าที่ของตนอย่างดีเยี่ยม บรรยากาศในงานดูเหมือนไม่มีอะไร แค่งานหมั้นแต่แขกที่มาร่วมเป็นสักขีพยานมากมายไม่ต่ำกว่าสองร้อยคน ซึ่งน้ำแข็งแทบไม่รู้จักใครเลย ส่วนใหญ่เป็นคนรู้จักของคุณตาเอกพจน์กับคุณหญิงศศิกานต์เกือบทั้งนั้น ใครๆก็รู้ว่า ไมล์เป็นทายาทเพียงคนเ
