#56

1615 Words

“ฉันควรออกไปทำอะไรดีละคะ” เวนน์ยิ้มออกมาทันที อืม เวนน์ครุ่นคิดอยู่สักแป็บ “ผมก็นึกอย่างอื่นไม่ออก จะนึกได้อย่างเดียวก็คือ คุณน่าจะเรียนต่อ...ดีมั้ย?” น้ำแข็งมุ่นคิ้วคิดไม่ถึงเสี้ยวนาทีเธอก็พยักหน้ารับทั้งน้ำตา อ้า! “ทำไมเป็นแบบนั้นละ แจ็คกี้ คุณปล่อยให้เวนน์พาน้ำแข็งไปได้ยังไง  โอ้ย!!! ตายแล้ว ปารีสที่นั่นทั้งสวยทั้งโรแมนติก ถ้าสองคนนี้เกิดเกินเลยกัน ฉันไม่ยอมนะ”  !!! ไมล์ที่เดินผ่านมาได้ยินพอดี นานเหลือเกินที่เขาไม่ได้ยินข่าวคราวของน้ำแข็ง ที่แท้เธอก็ไปอยู่ลอนดอนเองเหรอเนี่ย  “น้ำแข็งเขาโตแล้ว และพวกเขาก็ไปกันแค่อาทิตย์เดียว” “วันเดียวฉันก็ไม่ยอม ตาเวนน์ยังไงกันนะ รู้ทั้งรู้ว่าน้ำแข็งเป็นใคร ยังจะมาเทียวไล้เทียวขื่ออยู่ได้” “ศศิ ผมอยากให้คุณเผื่อใจไว้บ้าง คุณอาจจะไม่รู้ว่าตอนที่น้ำแข็งมาถึงที่นี่ เธอเป็นยังไงบ้าง ถ้าไม่ได้เวนน์ ผมก็ไม่รู้ว่าป่านนี้น้ำแข็งจะเป็นอย่างไร ตอนนั้นผมก็ไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD