“เหลือเชื่อจริงๆเลยนะคะคุณพ่อ ว่าตาไมล์จะมีน้ำแข็งเป็นเงาตามตัวแบบเต็มอกเต็มใจของเจ้าตัวอีกต่างหาก” ศศิกานต์เอ่ยกับบิดาตน ขณะที่มองบุตรชายกับว่าที่ลูกสะใภ้ลงมาจากรถ ไม่ใช่แค่วันนี้ที่เธอเห็น แต่มันเป็นแบบนี้มานานจนเธอไม่คิดว่าไมล์จะยินยอมง่ายๆแบบนั้น เธออดยิ้มขำไม่ได้ที่แค่สองวันที่น้ำแข็งกลับไปนอนกับป้าของเธอ ลูกชายไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ เดี๋ยวเดียวก็หันไปมองโทรศัพท์ ไปมองนาฬิกา และทำหน้าเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรอยู่ อยากตามไป อยากโทร.หา แต่ก็ยับยั้งใจไว้ ทำไมต้องทำเรื่องให้มันยากนักนะก็ไม่รู้
“เพชรพระอุมาของพ่อ ก็ไม่จบสักที โดนเจ้าหลานชายปากแข็ง แย่งเวลาของหลานสะใภ้ไปหมด มันจะรู้ตัวเองบ้างมั้ยว่าการกระทำของมัน มีแต่คนตาบอดเท่านั้นแหละที่ไม่เข้าใจ”
“สวัสดีค่ะ คุณท่าน คุณป้า”
“เอ้าๆๆๆ เรียกตาได้แล้วมั้ง วันนี้ไปเลือกแบบกันแล้วไม่ใช่เหรอ” น้ำแข็งเขินจนหน้าแดงทันที
“ทำน้ำแข็งเขินเสียแล้ว แบบ
