THAT NERD IS MINE

I'm the girl who believe that happy ending does exist.Not until.... Lumaki akong kompleto ang pamilya, maski kaibigan ko naiingit sa'kin dahil sa subrang saya nang pamilyang meron ako. May inang maalaga, may amang supportive at may kuyang mabait. Masaya naman kami not until Dad decided na pumunta muna ng states para dalawin si Lola–his mother. 'Nung una, okay naman. Palagi parin kaming nagc- communicate pero isang araw.... Bigla na lang itong di nagparamdam. Hanggang sa lumipas pa ang mga buwan at palagi kong nakikita si Mommy na umiiyak sa kwarto nito o sa sala. Impit ang iyak na parang di ipaalam na umiiyak siya. Dahil sa curiosity kung bakit ganun, I confronted her. Pero sana pala hindi ko na lang ginawa. I found it out na may iba palang pamilya si Dad sa states at hindi si Lola ang dinalaw niya. He had a mistress at may anak na pala sila, same age as me. After I heared those words, nagkimkim ako ng galit sakanya hanggang sa pag umuuwi siya ng bahay hindi ko na siya pinapansin like before. Pagbalik niya ng states gusto niya sana akong dalhin pero umayaw ako kasi nga galit ako sakanya. Si Kuya ang sumama at lumaki akong si Mommy na lang ang kasama hanggang sa pagdalaga ko. Pero kahit magkalayo na kami ni Kuya close parin naman kamo dahil hindi pumapalya ang araw na di kami nagkaka-vc o nagkakatext. "Look who's walking now? A flirty nerdy of the campus." parinig ni Nathali habang kasama ang mga alipores niya. Nag-aaral ako sa isang private school na pagmamayari ng mga Lopez.They had a son who name– Tristan Lopez. When I first enter in this campus una ko siyang nakita at nagustuhan. Simula sa araw na yun palagi ko na siyang sinusunda at daig ko pa ang isang fans ng sikat na mga artista dahil kahit anong galaw niya namemorize ko. "Hoy! Where do you think your going ba?" hinablot nito ang braso ko at sapilitang pinaharap sakanya. Nakangisi ito tipong nasisiyahan sa ginagawa niya sakin. She known a as campus queen. "What do you want from me, Nathalie?" Nakipag titigan ako sakanya. Nanlaki ang dalawang mata nito sa paraan ng pagtanong ko. They know me sa pagiging mautal kapag kaharap sila pero sadyang napuno na ako. "W-What?" she laugh in sarcastic. She also flip her hair because of embarrassing." Now, you acting like a cool?" "Stop it, Nat." Natigil siya sa ginagawa niya sakin ng may nakakatakot na boses ang nagsalita sa likuran ko. I saw how her face change when she look at my back. Binitiwan niya ang braso kong hawak niya at mabagal na umatras. I felt my chest pump so fast when I heared his voice. It was Tristan. "Why did you keep on bullying her?" nasa tabi ko na siya ngayon. Napayuko ako dahil sa pagbilis ng t***k ng puso ko at parang ramdam ko ang pamumula ng pisnge ko. "What!? Bakit bawal na bang awayin 'yan?" "Yes. Nakakaawa na nga 'yung tao tapos binu-bully mo pa." naramdaman ko ang pagasik ni Natahlie sa sinabi ni Tristan sakanya. Bakit ganito siya sakin? Bakit pinagtanggol niya ako na kung dati naman hindi. Bakit mas pinanigan niya ako kumpara kay Nathalie na dinig ko mahal niya at nililigawan niya ng ilang taon. "And what's your pak----" "Because.... I like her!" mabilis na umangat ang mukha ko sa sinabi niya. He looking at me right now with full of emotions. Hindi ko mawari na totoo ba ang sinasabi niya o pinapasakay niya lang ako sa trip nito. "Are you insane!? I thought you like me?" pumiyok ang boses nito habang tinatanong ang bagay na 'yun kay Tristan. He smirk before he turning his gaze to Natahlie. "People change, love can change. I loved you before ...but, that was before. " napaawang ang bibig ko sa sinabi ni Tristan sakanya. Even Nathalie got shock by what Tristan said. Nagsalubong ang kilay nito at masama akong tinignan. Ang tingin na para na akong papatayin sa galit. "I hate you, Tris!" Inis itong naglakad paalis, napayuko ako at kinagat ang panloob na balat sa bibig dahil sa kaba at kilig na naramdaman. Marupok na kung marupok pero parang gusto ko ng sumigaw ng sumigaw sa kilig ba namutawi sakin ngayon. "Are you okay, Zayle?" inangat niya ang baba ko at pinaharap sakanya. Naramdaman ko ang paglakas bg t***k ng puso ko at pamumula ng pisnge ko dahil sa kilig. Parang may paro- parong nagsilipad sa tiyan ko sa subrang kilig. 'Lupa kainin mo na ako!' "O-Okay lang talaga ako, Tristan. H-Hindi naman a-ako nasaktan." namumula ang mukha kong nagsalita sa harapan niya. Kanina niya pa kasi ako tinatanong kong okay lang ba ako o hindi. Sinusuri niya rin ang katawan ko na nagpailang sakin. "Are you sure? Tell me, saan masakit?" Napatawa ako ng mahina na nagpatigil sakanya at dahilan ng pagtitig sakin kaya tumigil ako sa pagtawa at tumikhim. "S-Sorry," "N-No," tumikhim siya." I was shock." Bahagyang napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Mukhang alam nabasa niya ang gusto kong sabihin kaya umatras ito at napakamot sa batok tska umiwas ng tingin. "I-I mean... I- I was shock because this is my first time I saw you laughing." Napatungo ako at kinurot ang kamay ng mahina sa kilig. "P-Palagi naman akong tumatawa e'. D-Di mo lang siguro nakikita kasi n-nobody ako para sa'yo." Hindi siya sumagot kaya inangat ko ang tingin at nakita ko ang gulat na namutawi sa mga mata nito. Ngumiti ako ng pilit at kinagat ang labi ko. "U-Una na ako, m-may klase pa pala ako." paalam ko at akmang tatayo na ng hawakan niya ang kamay ko na nagpatigil sakin. "B-Bakit?" Binitawan niya ako at ngumiti. "Are you free tomorrow?" he bite his lips na nagpalunok sakin. "O-Oo," wala sa sariling napatango ako dahil sa nakafucos ako sa labi niya na mapula. "If that so....can I fetch you up?" inangat ko ang tingin sakanya. "S-Saan?" Hindi pa naman siya nakakapunta sa bahay at hindi niya rin alam ang bahay ko. So, saan niya ako susunduin? He gigled." Silly! Syempre sa inyo." Magtatanong pa sana ako ng ginulo niya na ang buhok ko at naglakad palayo. Napahawak ako sa dibdib ko sa subrang bilis ng t***k nito. Pagkatapos ng klase dumiritso agad ako sa cafe na pinagtratrabahuan ko. May pera naman kami at palagi akong binibigyan ni Mommy ng pera pang allowance ko pero pera ni Daddy yun at ayaw kong gamitin kaya nagsariling sikap ako na magtrabahk at gumastos ng sarili kong pera. "Oh, aga mo ata?" tanong ni Mike isa sa mga waiter dito. Ngumiti ako sakanya bago nilagay ang bag sa locker ko. "Maagang nag-dismiss si prof e'." Kinuha ko ang uniform ko at pumasok sa cr pagkatapos kung magbihis lumabas na ako at tinali ang buhok at sinuot ang effron. Hanggang ngayon diko pa talaga makalimutan ang nangyari kanina, kung pano niya ako pinag-tanggol at kung pano siya nagalala sakin kanina. At, niyaya niya rin akong lumabas bukas. Wala na sakin kung date ba yun o ano basta excited parin akong makasama siya bukas. "Lawak ng ngiti natin ah. May magandang nangyari?" nabalik ako sa ulirat ng magsalita si Boss Lawrence. Siya ang may-ari ng cafe na pinagtratrabahuan ko. Mabuti nga at pumayag siyang after class na lang ako pupunta dito para tumulong. Subrang bait niya talaga. "Boss!" sabay naming usal ni Mike. Ngumiti ito." How's your day, Zay?" "Mabuti naman po." nakangiti kong sagot. "Asus! Yayain mo na kasi, dami po pang say." siniko niya si Mike dahil sa sinabi nito. "Tumigil ka nga, Mike." Napatawa na lang ako at naiiling. Ganyan si Boss, lahat ng empliyado niya parang barkada niya lang kung ituring. "Si Boss! Ako na nga magyaya." ibinaling ni Mike ang tingin sakin at ngumisi. " Libre ka bukas?" "Huh? Bakit?" Papalit-palit ang tingin ko sa kanilang dalawa dahil sa tanong ni Mike. Siniko ni Boss si Mike ng ilang ulit at nilalakihan ng mata. "Stop it, Mike." "Huwag kana mahiya, Boss." "Ano ba kasi 'yun?" napakamot ako sa batok ko dahil sa kakaantay ng sasabihin ni Mike. "Yayain ka sana ni B--araguy!"hiyaw nito ng sikuhin na naman siya ni Boss. "Lumabas kana, Mike. May customers na." napapakamot sa batok itong lumabas at pumunta sa isang customer na babae. Nagtataka ako kasi sa paraan ng pagkausap ni Mike sa babae parang matagal niya na itong kilala. Nakabusangot siya at parang nakikipagtalo sa customer at tinuturo pa ang menu. "That's Mike girlfriend." Nabaling ang tingin ko kay Boss ng sabihin niya 'yun. "Ho?" He smiled." Girlfriend niya 'yan. Their almost in 5 years... ang tagal na nila no?" Ibinaling ko ulit ang tingin kay Mike at sa babae. Kung titigan mo ang babae elegant tignan at mukhang mayaman. "She's my cousin, Jennie. Sila 'yung mayari ng companya na sikat ngayon. Lucos company." Grabi! Hindi pala mukhang mayaman, subrang yaman pala nito. I wonder kung bakit niya nagustuhan si Mike? Mahirap lang si Mike at kahit pagbili ng mamahaling bagay di niya mabili dahil mas inuna niya ang gastusin sa bahay keysa sa sarili niya. Kaya siguro nagustuhan siya nung babae dahil si lang sa mabait 'yung tao e' may puso rin. "Swerte niya 'no, Boss?"wala sa sariling tanong ko. Diko alam na may mga tao pa palang kagaya ng pinsan ni Sir na sa ugali bumabase at hindi sa katayuan at itshura ng tao. "Swerte kamo 'yung pinsan ko." tumingin ako sakanya at bahagyang kumunot ang noo. "Bakit po?" Tuluyan na siyang humarap sa labas ng pintuan at kita dito at pwesto nila Mike. "Natagpuan niya na kasi ang taong tanggap ang ugali niya. Ang taong nagpabago sa pinsan ko na dating suwail." tumawa ito at binaling ang tingin sakin." Only Mike ang nagtatagal sa ugaling meron ang pinsan ko." Napangiti ako hindi dahil sa sinabi ni Sir kung hindi dahil sa meron pa palang lalaki ang katulad niya at mat babae pa palang tatanggap kong sino ka.