Destiny

Chapter 9

Chapter 9

Her POV

Hindi ako pinatulog ng bulaklak na natanggap ko kahapon dahil hindi ko alam kung sino ang nagbigay non at para na din bumabalik ang mga bagay na kinalimutan ko na ng ilang taon “Ang lalim naman ng iniisip mo” sabi ni Grace sakin kaya tumingin ako sa kanya ng ibaba nya sa harap ko ang frappe na dala nya kaming dalawa lang kasi ang magkasama ni Grace ngayon dahil may klase pa si Kate at Trixie. Napabuntong hininga na lang ako at ininom ang frappe ko “Hoy anong problema mo?” tanong nya sakin “Wala” sagot ko sa kanya “Teka, diba kahapon nyo na meet ung boyfriend ni ate Devlin?” tanong nya sakin kaya tumango ako “Oo” sagot ko sa kanya “Hindi ba maganda ugali? Hindi mo gusto para kay ate kaya ka ganyan?” tanong nya sakin kaya umiling ako “Hindi ganon, mabait si Kuya Dan saka hindi yon ang iniisip ko” sabi ko sa kanya kaya kumunot ang noo nya “Ano ba kasi yang iniisip mo? Sabihin mo kaya sakin para alam ko at may maitulong ako sayo, so ano?” tanong nya kaya napabuntong hininga ulit ako “May nakita kong bulaklak sa kotse ko kahapon” sabi ko sa kanya “Ano naman problema mo don?” tanong nya sakin “Hindi ko naman sinabi na may problema don” sabi ko sa kanya “Kung ganon naman pala bakit mukang may problema ka?” tanong nya ulit sakin “Iniisip ko lang kasi kung sino ang nagbigay noong bulaklak na yon” sabi ko sa kanya “Belle wag na ngang isipin yon” sabi nya sakin “Okay lang kasi sana kung oridinaryong bulaklak lang pero hindi kasi Grace” sabi ko sa kanya “Anong bulaklak ba kasi yon at nagkakaganyan ka?” tanong nya sakin at tinaasan ako ng kilay “Purple Hyacinth” sagot ko sa kanya na ikinalaki ng mata nya dahil alam din nya ang ibig sabihin ng bulaklak na yon “So iniisip mo na sya ang may bigay non kaya ka nagkakaganyan?” tanong nya sakin kaya tumango ako “Oo kasi sya lang ang taong naisip kong magbibigay non pero alam ko din naman na imposible kasi wala sya” sabi ko kay Grace “Baka naman isang tao lang na meron may kasalanan sayo nag nagbigay non” sabi nya sakin kaya tumingin ako sa kanya “Sino naman?” tanong ko sa kanya “Si Jd” sabi nya sakin at itinuro si Jd na papalapit samin kasama si Max “Malabong mangyari yon” sabi ko sa kanya “Mas malabo ung taong iniisip mo” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga ako at nilapitan na nga kami nila Jd “Anong kailangan nyo?” tanong ni Grace sa kila Max “Wala naman, nangangamusta lang” sabi ni Max kay Grace kaya napa-irap na lang si Grace “Kung ikaw lang ang mangangamusta wag na lang” sabi ni Grace kay Max kaya napailing na lang ako sa kanila “Are you ready for the election tomorrow?” tanong nya sakin kaya umiling ako “I’m not” sabi ko sa kanya “Are you nervous?” tanong nya sakin kaya tumango ako “Don’t be dahil formalities lang naman nag election at ikaw ang magiging student council president” sabi nya sakin at alam kong totoo ang sinabi nya dahil wala naman akong kalaban pero kinakabahan ako para sa responsibilidad na aakuin ko “Alam ko naman yon pero hindi ko pa din maiwasan na kabahan para sa responsibilidad at obiligasyon na haharapin ko isama mo pa na ikaw ang tatlong taon nilang student council president at base sa mga naririnig ko ang dami mong nagawa kaya sobrang laki ng pressure na nakadagan sa likod ko” sabi ko sa kanya at pilit na ngumiti “The moment you answer my question last time I know that you will do better than what I did” sabi nya sakin kaya napangiti ako sa sinabi nya “Thank you for your encouragement” sabi ko sa kanya saka sya tiningnan at ganon din sya sakin “Hoy! Andito kami guys parang kayo lang ang tao dito ah” sabi ni Grace kaya nag iwas ako ng tingin kay Jd at ganon din sya sakin dahil sa mga tingin samin ni Max at Grace “Busy sila sa pag-uusap sana hinayaan mo na lang at ako ang kausapin mo” sabi ni Max sa kay Grace kaya sumama ang timpla ng muka ni Grace “Pwede ba Max tigilan mo na lang ako dahil wala kang mapapala sakin” sabi ni Grace kay Max “Ano bang problema sakin Grace?” tanong ni Max kay Grace kaya nagtinginan kami ni Jd at nagkibit balikat ako sa kanya at pinanood namin si Max at Grace “Walang problema Max” sabi ni Grace sa kanya “Eh bakit ganyan ka makitungo sakin kung wala naman pala?” tanong ni Max sa kanya “Walang problema sayo Max sakin meron” sabi ni Grace at tumayo saka biglang umalis na ikinalaki ng mata ko kaya tumayo na din ako para sana sundan si Grace pero pinigilan ako ni Jd dahil tumakbo si Max para sundan si Grace “Let them” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga ako at umupo na lang ulit. “I guess Grace still cannot forget what happened in the past” sambit ko “It is not easy to forget what happened in the past when you experience all the pain” sabi ni Jd kaya tiningnan ko sya “It seems that you experience something that make you say does words” sabi ko sa kanya kaya ngumiti sya “Let say yes and it also seems that you experience something in the past” sabi nya kaya napatango ako. Tama naman kasi sya dahil meron nga, mas masakit pa sa naramdaman ni Grace. My story is complicated and I don’t want to remember it anymore because it took me years to move forward and to forget everything in the past “I wont ask anything because I know you don’t want to open up” sabi nya sakin “Ganon din ang pakiramdam ko sayo” sabi ko sa kanya kaya natawa kaming dalawa “Tama ba tong nakikita ko nagtatawanan kayong dalawa?” tanong ni Nathan samin ni Jd at nilapitan nila kami “Tapos na klase nyo?” tanong ko kila Kate at hindi na pinansin si Nathan “Oo, pero asaan si Grace?” tanong nya sakin “Kausap si Max” sagot ko sa kanya “Buti nakipag-usap si Grace kay Max” sabi ni Trixie at umupo sila sa bakanteng upuan sa tabi namin ni Jd “Ayaw ngang kausapin ni Grace at sa palagay ko may clue na kayo sa nangyayari” sabi ko sa kanila kaya tumango si Kate “Bakit may ano?” tanong ni Nathan samin “Wag ka ng magtanong dahil labas na tayo dyan” sabi sa kanya ni Thunder “Nagtatanong lang naman kasi naawa ako kay Max, kagabi pa yon nag-iisip kung bakit ayaw sa kanya ni Grace” sabi ni Nathan samin kaya napabuntong hininga si Trixie “It’s not right to spill some tea because where still not close pero mababait naman kayo, We somehow experience something in the past that made us like this” sabi ni Trixie kaya mas lalong na curious si Nathan at nagseryoso na “What are you talking about?” tanong ni Nathan sa kanya pero umiling na lang si Trixie at ngumiti “Stop asking question Nathan, personal information is off limits” sabi ni Thunder sa kanya at nahuli ko ang pagsulyap nya kay Kate “Fine I won’t” sabi ni Nathan at sumandal na lang sa upuan nya “Hindi naman sa off limits ang personal information or ang nakaraan namin gusto lang kasi namin na hindi na pag usapan pa yon dahil ayaw na namin balikan pa” sabi ni Kate at nakakaramdam ako ng hindi magandang mangyayari “Ayaw nyo kasi sa palagay nyo hindi kami mapagkakatiwalaan” sabi naman ni Thunder kaya napailing ako “Wala akong sinasabing ganon” sabi ni Kate kay Thunder “Ganon ang pinapakita mo” sabi naman ni Thunder kay Kate “Uy mag aaway na naman kayo! Okay na nga hindi na ko nag tanong kasi naiintindihan ko naman na hindi na nga dapat pag usapan pa yon” sabi ni Nathan sa kanila para hindi na lumala ang sitwasyon “Sana ganon din yang kaibigan mo Nathan” sabi ni Kate at inirapan si Thunder saka biglang umalis kaya napailing si Thunder at sinundan si Kate “Ung apat na yon ang gulo ng buhay” sabi ni Trixie kaya tumango ako “Hindi ba sila pwedeng magkaayos, lagi naman tayong nagkikita at wala naman din masama kung magiging maayos ang lahat” sabi ko sa kanila “They have their own issues” sabi na lang ni Jd kaya tumango ako “Buti nga hindi kayo nag aaway ni Jd” sabi ni Nathan samin “Wag mo ng batiin Nathan baka yan na sumunod na mag away” sabi ni Trixie “We won’t, I don’t have the mood to fight and I want peace with her” sabi ni Jd saka tumingin sakin at kaya ngumiti ako sa kanya “Kahit naman mainit ang ulo lagi nitong si Jd at kahit hindi pa kami ganon magkakilala mukang sanay na ko” sabi ko sa kanila kaya napangiti ung dalawa “Uy mukang may namumuo na sa inyong dalawa ah” sabi ni Nathan kaya umiling ako “Kung pagkakaibigan siguro oo pero kung lalagpas don wala” sabi ko sa kanya “Talaga?” tanong ni Trixie sakin “Oo” sagot ko sa kanya kaya napatango sya “Wag kayong mag isip ng mga bagay na hindi mangyayari, Belle and I are not into that kind of relation” sabi ni Jd sa kanila at tumango naman ako “Sige sabi nyo yan pero baka kainin nyo din yan sa huli” sabi ni Nathan samin saka tumawa kaya napailing na lang ako sa kanya “Ang tagal naman nung apat na yon” sabi ko na lang para maiba ang topic “They won’t comeback” sabi ni Jd samin “Ano?” tanong ko sa kanya “Hindi na babalik ung apat na yon kasi kung babalik pa sila sana kanina pa at sa nangyari paniguradong may mga pinag uusapan ang mga yon na dapat nilang pag usapan kaya hayaan na lang natin sila” sabi nya samin kaya napabuntong hininga ako “Trixie tayo na lang ang mag dinner” sabi ko kay Trixie at inayos ko na ang gamit ko “sige” sabi nya sakin “Why not tayong apat kaya” sabi ni Nathan samin saka tiningnan si Jd “If you want” sabi ni Jd samin ni Trixie “Okay lang” sagot ko at ganon din si Trixie. Wala naman sigurong masama kung sumama kami sa kanila at makipag-ayos na ng tuluyan sa kanila dahil hindi naman ganon ka-grabe ung ginawa nila saming magkakaibigan sadyang nakahanap lang sila ng katapat nila pero base naman sa naririnig ko sa mga estudyante dito sa university mababait naman daw sila sadyang may approach lang daw na ganon at nakikita ko naman na hindi sila masama at tama ang sinasabi ng iba. “Trixie sabay ka na sakin” sabi ni Nathan kay Trixie kaya tiningnan ako ni Trixie “Sige lang” sabi ko kay Trixie at ngumiti sa kanya, alam ko naman na gusto nyang sumabay kay Nathan. Meron silang dalawa na sariling mundo na sila lang ang nagkakaintindihan kaya simula pa lang sila na ung magkasundo. Sumakay na sila sa kotse ni Nathan at naglakad naman na ko papunta sa kotse ko para sumakay “Follow me” sabi ni Jd sakin kaya tumango ako sa kanya at sumakay na sa kotse ko at nag simulang paandarin yon, nang nagsimula ng umalis si Jd sinundan ko na sya hanggang sa nakarating kami sa restaurant namin kaya napabuntong hininga ako at bumaba na ng sasakyan “Let’s go” sabi ni Jd sakin kaya tumango ako at pumasok na kaming apat sa loob pero pare-parehas kaming natigilan ng makapasok kami sa loob at kung sino ang bumungad saming apat “Miss Belle” bati sakin ng waiter kaya lumingon ako sa kanya “Table for four beside them” sabi ko at nilapitan namin sila “Iniintay namin kayo tapos andito pala kayo” sabi ni Nathan sa kanila “It’s a long story” sabi ni Max kaya napailing si Jd “Dito nyo pa talaga naisipan” sabi ni Trixie saka tumawa “Bakit may masama ba dito?” tanong ni Max kay Trixie “Well kung may itinatago kasi kayo sana hindi na lang dito sa restaurant nila Belle” sabi ni Trixie saka tumawa kaya tumingin sila sakin “You own this resto?” tanong ni Jd sakin kaya umiling ako “My family own this” sabi ko sa kanila “So you’re the daughter of Tito Damien” sabi ni Max kaya tumingin ako sa kanya “You know my dad?” tanong ko sa kanya “We know because of our dad” sabi nila kaya napatango ako “How odd na medyo matatagal na tayong magkakakilala pero wala pa tayong alam sa bawat isa” sabi ni Thunder at ininom ang wine sa baso nya. “Hindi naman namin alam na hindi nyo pala kami kilala” sabi ni Kate at bago mauwi sa sagutan nagsalita na ko “Now you know what kind of family I have because you knew my Dad and his business” sabi ko sa kanila “Trixie Young, daughter of Trinity and Luis Young who own the Young Manufacture corporation” sabi ni Trixie sa kanila “Nathan Rivera, Son of Fiona and Nathaniel Rivera who own the one of the famus furniture company in the Asia” sabi ni Nathan kaya napailing si Thunder “Sila ung magpapakilala hindi tayo” sabi ni Thunder sa kanya “Unfair naman ata kung kayo kilala kung sino kami pero kami hindi namin kayo pwedeng makilala bukod sa mga pangalan at ugali nyong medyo hindi maganda” sabi ni Kate at tiningnan ng masama si Thunder kaya napabuntong hininga ako “Max Tolentino, son of the owner of one of the famous real estate company in the Asia” sabi ni Max para maputol ang masamang tingin nila Kate at Thunder sa isa’t isa. “Your Father is so famous” sabi ko sa kanya dahil madalas mabanggit ni Dad si Mr. Tolentino at isang beses nakita ko na sya “Hindi ganon ka-famous ang tatay ko kumpara sa tatay ni Jd” sabi ni nya sakin kaya tumingin ako kay Jd at nailing lang sya “I am the only heiress of the Tuazon clan” sabi ni Grace sa lahat “The famous Clan who have a lot of haciendas that benefits the country” sabi ni Thunder “Madami kang alam” sabi ko sa kanya at ngumiti sya “Madami talagang alam yan” sabi ni Nathan kaya natawa si Thunder “Sakto lang ang alam ko kumpara naman sa kaalaman ni Jd sa business world, I am the only son of Tiana and Vicente Alverez who I guess you already knew them” sabi ni Thunder kaya tumango ako “You’re family own the largest Construction company in the country and one of the famous in Asia, your company is so known in public because of the infrastructures that your father build” sabi ko kay Thunder “That’s is happiness” sabi nya samin “My surname is not common and I bet you already know that I am part of the Adams family who yet to be a well-known pharmaceutical company in the country” sabi ni Kate sa lahat “We know” sabi sa kanya ni Thunder kaya umirap si Kate at ang taong hindi na lang nagsasalita ay si Jd “Does Dela Cruz doesn’t ring a bell?” tanong nya kaya ako naman ang umirap “You’re surname is quite common” sabi ko sa kanya kaya ngumiti sya “My family do business, a lot” sabi nya lang “At least mention” sabi ko sa kanya “Airline” sabi nya lang at dumating na ang order namin.

Hindi na sya nag salita pa tungkol don “Jd doesn’t talk about his Family often” sabi na lang ni Thunder kaya tumango ako “Sorry for asking” sabi ko sa kanya “You shouldn’t be, my family is not so famous” sabi nya pero alam kong hindi totoo dahil iba ang aura nya pero tumango na lang ako at kumain kami. “By the way Belle are you ready for tomorrow?” tanong ni Kate sakin kaya umiling ako “Bakit naman?” tanong ni Trixie “I don’t think I can be what they expect me to be” sabi ko sa kanila “Just be yourself, I can see that you can manage everything” sabi ni Jd sakin kaya ngumiti ako “Wow coming from you Jd, Belle wag kang kabahan si Jd na nagsabi na kaya mo at naniniwala kami sayo” sabi ni Nathan sakin “Jd wouldn’t step down to his position kung hindi nya nakitang kaya mo kaya magtiwala ka sa sarili mo” sabi naman sakin ni Max “Thank you for your encouragement” sabi ko sa kanila “Wala yon” sabi ni Nathan samin. Nagpatuloy na kaming kumain lahat at hanggang sa natapos na “Ako na bahala sa bill” sabi ko sa kanila at tumango naman sakin ang manager ng resto dahil nga kilala nila ko. Nang maayos na ang lahat nag decide na kaming umuwi para makapagpahinga na “Let’s go guys” sabi ko sa kanila dahil mga walang dalang kotse “See you tomorrow” sabi nila samin kaya tumango kami “Thank you for the dinner Belle” sabi ni Jd sakin kaya ngumiti ako “Wala yon” sabi ko sa kanya at sumakay na ko ng kotse ko at ganun din ang mga kaibigan ko. Nauna kaming umalis sa mga lalaki at nag drive na ko para ihatid ang mga kaibigan ko sa bahay nila “Nga pala Belle mukang okay na kayo ni Jd ah” sabi sakin ni Grace “Oo, kayo ba ni Max hindi pa okay?” tanong ko sa kanya kaya napabuntong hininga sya “Ano bang problema kay Max?” tanong ni Trixie sa kay Grace “Wala naman problema sa kanya, ayoko lang na maulit kung ano ang nangyari noon” sabi nya samin kaya napabuntong hininga ako. Tama ako ng hinala na may takot pa din sa puso ni Grace “Kung mabubuhay tayo sa nakaraan hindi tayo makakausad” sabi ni Kate kaya saglit akong napalingon sa kanya at ganon din sila Grace “Anong ibig mong sabihin?” tanong ko sa kanya “Napagtanto ko kasi na panahon na para magpakatotoo tayo, aminin man natin o hindi sa mga sarili natin alam kong meron pa din tayong hindi makalimutan sa nangyari noon pero sa ilang taon sigurong nakalipas panahon na siguro para wag ng balikan pa yon kasi sa tingin ko ung mga taong nanakit satin asa maayos na tayo na lang ang hindi” sabi nya samin at sa sinabi nyang yon tama sya. Panahon na nga siguro para bitawan ko ang nakaraan at mag focus na ng tuluyan sa kasalukuyan, eto na siguro ang gusto ng tadhana para saming lahat kaya kami asa ganitong sitwasyon ngayon. “Madaling sabihin yan sayo Kate kasi ikaw hindi ka iniwan at ipinagpalit” sabi ni Grace kaya napabuntong hininga kami “Grace alam kong masakit ung pinagdaanan mo pero wag mong ikulong ang sarili mo sa nakaraan” sabi ni Kate sa kanya at hindi na lang kumibo pa si Grace kaya nagkatinginan kami ni Trixie. Sa totoo lang sa aming apat mas masakit ang pinagdaanan ko sa kanila pero hindi ako yon pinaparamdam sa kanila kasi alam kong may kanya kanya kaming problema, si Grace ang masyadong naapektuhan ng nangyari noon sa mata nila pero ang totoo ako. Noong mga panahon na nasasaktan ako wala sila kasi may mga problema din sila at hindi ko na inisip pa yon kasi alam kong lilipas din ang lahat.