บทที่ 12 ทำไมเธอไม่ยิ้มให้ฉัน 2

1395 Words

“ดูเหมือนคุณรดิศจะว่างมากสินะครับ ถึงได้มีเวลาพาคู่หมั้นของผมมาทานข้าว” อีกนัยหนึ่งก็คือรดิศเป็นผู้ชายเจ้าชู้ที่น่ารังเกียจ ชอบมาเกาะแกะแฟนชาวบ้าน คิดจะมาตีท้ายครัวเขางั้นหรือ... ฝันไปเถอะ! คนถูกแขวะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน “ฉันกับหลินเป็นอาหลานกัน จะไปไหนมาไหนด้วยกันก็ไม่แปลก อีกอย่างเห็นฉันนายยุ่งๆ อยู่ที่อเมริกา ฉันก็เลยอาสามาอยู่เป็นเพื่อนหลานสาวฉันเอง” อีกนัยหนึ่งก็คือเจษณะเป็นคู่หมั้นลัลล์นลินแท้ๆ แต่ไม่เคยใส่ใจคอยอยู่เคียงข้างเธอเลย กลับดูแลห่วงใยคนอื่นมากกว่า แบบนี้ก็ไม่รู้ใครกันแน่ที่ควรจะถูกเหยียดหยามว่าเป็นผู้ชายเจ้าชู้หลายใจ ลัลล์นลินได้ยินประโยคนั้นของอาหนุ่มก็หายตกตะลึง จึงเริ่มดิ้นรน แต่ถูกเจษณะล็อกตัวเอาไว้แน่น สายตาแหลมคมเหมือนหอกที่พุ่งทะลุตัวคนมองรดิศเขม็ง “ขอบคุณที่หวังดี แต่คงไม่จำเป็นมั้งครับ คู่หมั้นผม ผมดูแลเองได้” “ก็รู้นี่ว่าหลินเป็นคู่หมั้นของนาย งั้นก็ช

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD