รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจสามี

โดนพี่ชายแฟนกระแทกจนยอม

รวมเรื่องสั้นแนวนอกใจสามี

ตอน โดนพี่ชายแฟนกระแทกจนยอม

เสียงจอแจของเมืองกรุงในยามค่ำคืนยังคงดังแว่วมาถึงอาคารพาณิชย์สี่ชั้นที่ตั้งอยู่ในซอยเล็กๆ แห่งหนึ่ง บ๋อมแบ๋ม นักศึกษาสาวปีหนึ่ง หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ผมยาวประบ่า เธอมาอาศัยอยู่กับครอบครัวของพี่ภูมิ แฟนหนุ่มรุ่นพี่ปีสอง เพราะนิสัยดี มีน้ำใจ ทำให้พ่อแม่ของพี่ภูมิเอ็นดูและยินดีให้เธอมาพักอยู่ด้วยเพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย ทว่าบ้านหลังนี้มีผู้อยู่อาศัยหลายคน แต่ละชั้นมีห้องพักแยกย่อย บางครั้งก็ทำให้รู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง

คืนนั้น บ๋อมแบ๋มเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เธอพันผ้าเช็ดตัวผืนหนาไว้รอบกาย เดินออกจากห้องน้ำที่ชั้นสองเพื่อจะขึ้นไปห้องนอนของเธอที่ชั้นสาม แสงไฟในบ้านค่อนข้างสลัวเพราะเปิดเพียงบางดวงตามทางเดิน บ๋อมแบ๋มเร่งฝีเท้า เดินขึ้นบันไดไม้อย่างรวดเร็ว พยายามหลบเลี่ยงสายตาคนในบ้านที่ยังไม่เข้านอน

แต่แล้ว...ขณะที่กำลังก้าวขึ้นบันไดขั้นสุดท้าย ผ้าเช็ดตัวผืนหนากลับคลายตัวออกอย่างกะทันหัน ร่วงหลุดลงไปกองกับพื้นบันไดไม้เย็นเฉียบ ร่างกายเปลือยเปล่าของบ๋อมแบ๋มปรากฏสู่สายตาภายใต้แสงไฟสลัว

"ว้าย!" บ๋อมแบ๋มอุทาน เธอรีบก้มตัวลงจะคว้าผ้าเช็ดตัวขึ้นมาคลุมร่าง แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว

ทันใดนั้น เสียงประตูห้องที่ชั้นสามก็เปิดออก พร้อมกับการปรากฏตัวของพี่ชายแฟน ที่ชื่อบิ๊ก รูปร่างสูงโปร่ง ผิวคล้ำเล็กน้อย ดวงตาคมเข้ม เขากำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับต้องชะงักค้างเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

บิ๊กยืนนิ่ง จ้องมองร่างเปลือยเปล่าของบ๋อมแบ๋มที่กำลังก้มตัวอยู่บนบันไดอย่างไม่กระพริบตา ความเงียบเข้าปกคลุมชั่วขณะ มีเพียงเสียงหัวใจของบ๋อมแบ๋มที่เต้นระรัวจนแทบจะทะลุออกมานอกอก ความรู้สึกอับอายถาโถมเข้ามาอย่างรุนแรง

บ๋อมแบ๋มรีบคว้าผ้าเช็ดตัวขึ้นมาคลุมร่างอย่างลวกๆ แล้วรีบวิ่งหนีเข้าห้องนอนไป ทิ้งให้บิ๊กยืนอยู่คนเดียวกลางบันได สายตาของเขายังคงจับจ้องไปยังจุดที่บ๋อมแบ๋มยืนอยู่เมื่อครู่ ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่แววตา...กลับเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด...นับแต่วันนั้นมา เขาก็มองบ๋อมแบ๋มแปลกไป

วันเวลาผ่านไป บ๋อมแบ๋มยังคงใช้ชีวิตในบ้านของพี่ภูมิอย่างปกติ เธอพยายามทำตัวให้เป็นธรรมชาติที่สุดเมื่ออยู่ต่อหน้าบิ๊ก พี่ชายแฟน แต่ความรู้สึกอับอายและประหม่าก็ยังคงเกาะกุมอยู่ในใจทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากัน

บิ๊กเองก็ดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงการสบตาเธอโดยตรงเช่นกัน ท่าทางของเขาดูนิ่งเฉยกว่าเดิม แต่บางครั้งบ๋อมแบ๋มก็จับได้ว่าเขากำลังแอบมองเธอจากมุมใดมุมหนึ่งของบ้าน สายตาที่เปลี่ยนไปนั้นทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ ทั้งอึดอัดและไม่เข้าใจ

คืนหนึ่ง หลังจากซักผ้าเสร็จ บ๋อมแบ๋มก็เอาผ้าไปตากที่ระเบียงชั้นสี่ ตามปกติเธอจะตากชุดชั้นในแยกไว้ในตะกร้าเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่หลังตู้เสื้อผ้า เพื่อความเป็นส่วนตัว

เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่กำลังจะแต่งตัวไปเรียน บ๋อมแบ๋มก็ต้องชะงักเมื่อพบว่า **กางเกงในตัวโปรดสีขาวลูกไม้ของเธอหายไป** เธอรื้อค้นในตะกร้า ซอกมุมต่างๆ ในห้องนอนอย่างละเอียด แต่ก็ไม่พบร่องรอย

"หายไปไหนนะ" บ๋อมแบ๋มพึมพำกับตัวเอง เธอจำได้ว่าเมื่อคืนยังเห็นมันอยู่ในตะกร้าผ้าที่เอาไปตากระเบียงอยู่เลย

ความรู้สึกสงสัยเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเธอ เธอคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆ นานา หรือว่าลมพัดปลิวไป? แต่ก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะเธอหนีบไว้อย่างดี แล้วใครกันนะที่อยู่ในบ้านนี้ที่จะมาขโมยกางเกงในของเธอไปได้

บ๋อมแบ๋มเดินออกจากห้องนอน กวาดสายตาไปรอบๆ บ้าน ทุกคนในบ้านนี้ดูเหมือนจะไม่มีใครน่าสงสัยสักคน พ่อแม่ของพี่ภูมิเป็นคนใจดีและมีอายุแล้ว ส่วนพี่ภูมิเองก็ไม่น่าจะทำเรื่องแบบนี้

แต่แล้ว ภาพของบิ๊ก พี่ชายแฟน ก็แล่นเข้ามาในความคิดของเธอ สายตาแปลกๆ ที่เขามองเธอตั้งแต่เหตุการณ์บนบันได ความเงียบที่ผิดปกติของเขาทุกครั้งที่อยู่ใกล้กัน

บ๋อมแบ๋มรู้สึกใจสั่นเล็กน้อย เธอพยายามสลัดความคิดที่ไม่สมควรนั้นทิ้งไป แต่ความสงสัยก็ยังคงเกาะกุมอยู่ในใจอย่างไม่อาจปฏิเสธได้

วันสิ้นปี บรรยากาศของร้านค้าของชำที่ชั้นหนึ่งของอาคารพาณิชย์คึกคักเป็นพิเศษ แสงไฟนีออนสว่างไสวสะท้อนกับขวดเครื่องดื่มและสินค้าต่างๆ ที่วางเรียงราย พ่อกับแม่ของพี่ภูมิเตรียมหมูกระทะชุดใหญ่ ลูกน้องในร้านและญาติสนิทมิตรสหายจากบ้านเรือนเคียงมารวมตัวกันแน่นขนัด เพื่อร่วมฉลองเคานต์ดาวน์ต้อนรับปีใหม่ เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วดังเคล้าไปกับกลิ่นหอมของหมูกระทะที่ลอยคละคลุ้ง

บ๋อมแบ๋มนั่งอยู่ข้างพี่ภูมิ แฟนหนุ่มของเธอ พี่ภูมิเอาอกเอาใจเธอเป็นพิเศษ คอยตักหมูกระทะให้ไม่ขาดสาย ซักถามสารทุกข์สุกดิบด้วยความเป็นห่วง บ๋อมแบ๋มรู้สึกอบอุ่นใจที่ได้รับความรักจากพี่ภูมิและครอบครัวของเขา

ส่วนบิ๊ก พี่ชายแฟน วันนี้เขาก็พาเพื่อนสนิทมาร่วมวงด้วยสองสามคน พวกเขานั่งดื่มเบียร์กันอย่างสนุกสนาน แต่บ๋อมแบ๋มก็ยังจับได้ว่าบิ๊กแอบเหลือบมองเธอเป็นครั้งคราว สายตาของเขาดูแปลกไปกว่าแต่ก่อน มันไม่ใช่สายตาของพี่ชายที่มองน้องสาว แต่เป็นอะไรบางอย่างที่บ๋อมแบ๋มเองก็ไม่อาจเข้าใจ

บ๋อมแบ๋มกินหมูกระทะจนอิ่มแปล้ ความเหนื่อยล้าจากการเตรียมงานและเสียงจอแจทำให้เธอรู้สึกง่วงงุน พอสี่ทุ่ม เธอก็ขอตัวขึ้นไปนอนก่อน ส่วนคนที่เหลือยังคงดื่มกินและรอฉลองวันใหม่ตอนเที่ยงคืน

บ๋อมแบ๋มขึ้นมาบนห้องนอนที่ชั้นสาม บรรยากาศเงียบสงบแตกต่างจากด้านล่าง เธอเปลี่ยนเป็นชุดนอนผ้าฝ้ายบางเบา แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน พลันก็ผล็อยหลับไปในทันที

เวลาล่วงเลยไปจนเกือบห้าทุ่มครึ่ง เสียงประตูห้องนอนเปิดออกเบาๆ พร้อมกับร่างของพี่ภูมิที่เดินเข้ามา แสงไฟจากโถงบันไดส่องให้เห็นเงาของเขา เขายังคงอยู่ในชุดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นตัวเดิม กลิ่นเหล้าจางๆ โชยมากับตัว

พี่ภูมิคลานขึ้นมาบนเตียงข้างๆ บ๋อมแบ๋ม เขาโน้มตัวลงไซร้ซอกคอหอมของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะจูบริมฝีปากนุ่มนิ่มอย่างดูดดื่ม

"รักบ๋อมแบ๋มนะครับ...รักที่สุดเลย" พี่ภูมิกระซิบเสียงแหบพร่าด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ มือของเขาลูบไล้ไปตามเรือนร่างของบ๋อมแบ๋มอย่างอ่อนโยน

บ๋อมแบ๋มที่เพิ่งตื่นจากภวังค์กึ่งหลับกึ่งตื่น รับรู้ถึงสัมผัสที่คุ้นเคย เธอตอบรับจูบของพี่ภูมิอย่างแผ่วเบา โดยที่สมองยังคงมึนงงเล็กน้อย

พี่ภูมิทาบทับร่างลงมาอย่างช้าๆ เขาไม่รอช้า สอดใส่แท่งเอ็นที่แข็งขืนเข้าไปในร่องสาวที่ยังคงสงบนิ่งของบ๋อมแบ๋ม บ๋อมแบ๋มรู้สึกจุกเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน พี่ภูมิขยับสะโพกเข้าออกอย่างเนิบนาบแต่สม่ำเสมอ เขาไม่ได้แสดงความเร่งรีบ มีแต่ความรักใคร่ที่ถ่ายทอดผ่านการสัมผัส

ไม่นานนัก พี่ภูมิก็กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำรักอุ่นๆ เข้าสู่ร่างกายของบ๋อมแบ๋มจนหมดสิ้น เขาครางต่ำๆ อย่างพึงพอใจ ก่อนจะผละออกจากร่างของเธอ

"รักนะ คนดีของพี่" พี่ภูมิกระซิบเบาๆ จูบหน้าผากบ๋อมแบ๋มหนึ่งที แล้วเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบเชียบ เพื่อไปร่วมฉลองเคานต์ดาวน์กับคนอื่นๆ ที่เหลือ

บ๋อมแบ๋มนอนนิ่งอยู่บนเตียง เธอรับรู้ถึงความอุ่นชื้นที่ช่องทางรัก เธอค่อยๆ ดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาคลุมทับเรือนร่างที่เปลือยเปล่า แล้วหลับตาลง พยายามกลับเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง

เสียงพลุดังกึกก้องไปทั่วฟ้าในคืนส่งท้ายปีเก่า แสงหลากสีแว็บวาบเข้ามาในห้องนอนที่มืดมิดของบ๋อมแบ๋ม แต่เธอก็ยังคงหลับลึกอยู่บนเตียง ไม่รับรู้ถึงการมาของโมงยามแห่งการเฉลิมฉลอง

ทันใดนั้น ประตูห้องนอนก็เปิดออกช้าๆ พร้อมกับการปรากฏตัวของร่างสูงใหญ่ บิ๊ก พี่ชายแฟน แสงไฟจากโถงบันไดสลัวๆ ทำให้เห็นเพียงเงาตะคุ่มของเขาที่คลานขึ้นมาบนเตียงอย่างเงียบเชียบ เขาดึงผ้าห่มผืนหนาที่คลุมร่างบ๋อมแบ๋มออกช้าๆ ดวงตาคมเข้มของเขาเป็นประกายวาววับในความมืด จ้องมองเรือนร่างเพรียวบางขาวโพลนของเธออย่างหิวโหย

บิ๊กทรุดตัวลงนั่งข้างๆ แล้วทาบตัวลงมาซุกหน้าไซร้ลำคอขาวเนียนของบ๋อมแบ๋ม กลิ่นหอมอ่อนๆ จากตัวเธอทำให้เขาหายใจถี่ขึ้น เขาจูบริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอเบาๆ ก่อนจะฉวยโอกาสจับแท่งเอ็นใหญ่ยักษ์ที่แข็งขืนอยู่แล้ว กดแทงเข้ารูสาวเล็กๆ ที่ยังคงมีน้ำเสียวและน้ำเชื้อสีขาวๆ ของพี่ภูมิหลงเหลืออยู่

"สวบ! สวบ!" เสียงเนื้อเสียดสีกันดังสนั่นห้อง บ๋อมแบ๋มสะดุ้งตื่นทันที ความรู้สึกคับแน่นภายในช่องรักราวกับตัวจะฉีกออกเป็นสองซีก แสงพลุที่แว็บเข้ามาในห้องเป็นจังหวะทำให้เธอเห็นใบหน้าของบิ๊กชัดเจน แท่งเอ็นดำใหญ่ของเขาเสียบเข้ามาในหว่างขาของเธอเกือบมิดด้าม

บิ๊กเห็นเธอตื่นก็รีบทาบตัวลงมานอนทับไว้ไม่ให้ดิ้น เขารีบซอยเอวกระแทกแท่งรักเข้าออกอย่างรวดเร็วและรุนแรง เพื่อให้เธอเสียวจนลืมความตกใจ แล้วก้มลงจูบปากปิดเสียงร้องของบ๋อมแบ๋มไว้แน่น

"อื้อ! อื้อ! อุ๊! อุ๊!" บ๋อมแบ๋มร้องไม่ออก เธอพยายามดิ้นพล่านๆ แต่ก็ไม่หลุดจากแรงตรึงของบิ๊ก ความรู้สึกโกรธปนเสียวตีวนอยู่ในใจ ยิ่งโดนแทงแรงเร็วเท่าไหร่ น้ำหล่อลื่นก็ยิ่งไหลออกมาหล่อเลี้ยงแท่งเอ็นของบิ๊กมากขึ้นเท่านั้น ร่างกายของเธอสยิวเกร็งไปหมด

แล้วในที่สุด บิ๊กก็กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำรักร้อนๆ เข้าสู่ร่างกายของบ๋อมแบ๋มจนหมดสิ้น เธอรู้สึกถึงความอัดแน่นและความร้อนวูบวาบที่แผ่ซ่านไปทั่วท้องน้อย บ๋อมแบ๋มตัวกระตุกเสร็จไปพร้อมกับบิ๊กอย่างควบคุมไม่ได้

บิ๊กผละออกจากริมฝีปากของบ๋อมแบ๋มเล็กน้อย ใบหน้าของเขาดูหอบเหนื่อยแต่ก็เต็มไปด้วยความพึงพอใจ

"ขอโทษนะบ๋อมแบ๋ม...แต่พี่...พี่รักบ๋อมแบ๋ม"

"พี่อดใจไม่ไหวจริงๆ" บิ๊กกระซิบเสียงแหบพร่าด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและความปรารถนา