ภรัณ : ไม่เหมือนตรงไหน ทำอย่างกับรู้นิสัยมันดี"
ลินดา : ก็พี่เขาดูเท่ห์สุขุมไม่เหมือนนายไง หน้าตาก็ดี แถมยังอ่อนโยน ยิ้มก็น่ารัก"
ภรัณ : นี่ !! เธอชมมันต่อหน้าฉันเลยหรอวะ"
พยัคฆ์ : เบาได้มึงเบานะ แ***งหวงแม้กระทั่งกับพี่หรอวะ " เสียงพยัคฆ์พูดขึ้น ทำให้ภรัณต้องหันไปมองค้อนใส่
ภรัณ : เออ แล้วมึงก็อย่ามายุ่งกับผู้หญิงของกูด้วยไอ้พยัคฆ์"
พยัคฆ์ : ทำไมคนนี้มึงคลั่งจังวะไอ้ภรัณ ทีกับผู้หญิงคนอื่นกูเห็นมึงนิ่งตลอด มึงคิดเหมือนกูไหมไอ้อดัม" พยัคฆ์ถามอดัม
อดัม : ผมก็เห็นมันคลั่งตั้งนานแล้วเฮีย .."
พยัคฆ์ : ว่าแต่มึงจะไม่แนะนำให้กูรู้จักหน่อยหรอวะภรัณ "พยัคฆ์ถามน้องชายตัวเอง
ภรัณ : มึงรู้แค่ว่าเธอชื่อลิน เป็นเมียกูก็พอ"
พยัคฆ์ : แรงนะมึง มึงถามน้องเขายังจะเป็นเมียมึงไหม ไอ้น้องเวร"
ภรัณ : เสือกอีกนะมึงไอ้พยัคฆ์"
พยัคฆ์ : เอ๊า !!..ไอ้นี่ น้องอย่าถือสามันเลยนะ มันปากหมาแบบนี้แหละ "พี่พยัคฆ์
