บทที่26 นายมันเจ้าเล่ห์..

1039 Words

อดัม : พี่พูดแล้วนะ ต่อจากนี้พี่เตรียมรับมือผมไว้ให้ดีก็แล้วกัน..." มะนาว : อึ้งนิดนึง แล้วก็ได้แต่ยิ้มตอบอดัมกลับไป แต่ฉันพึ่งอกหักมา ยังไม่อยากเริ่มใหม่ตอนนี้ แต่ถ้านายเจ้าชู้ก็ไม่ต้องคิดมาจีบฉันให้เสียเวลาเลยนะ ฉันเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด... อดัม : เมื่อก่อนผมอาจจะเจ้าชู้ แต่นับจากวันนี้ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง งั้นผมเริ่มจีบพี่ตอนนี้เลยดีไหม.." มะนาว : "ฉันไม่ติดนะ..." กลับมาที่ภรัณกับลินดา... ภรัณ : "ลิน หยุดคุยกับฉันก่อนได้ไหม ฉันขอโทษที่ตะคอกใส่เธอ..." ลินหยุดเดินแล้วหันมาหา ภรัณ ทันทีที่ได้ยินเสียงเขาที่ตามมาเธอก็ดีใจแล้ว แต่เธอก็เก็บอาการไว้ว่าดีใจมากแค่ไหนที่ภรัณมาง้อ ทั้งๆที่เธอเองเป็นคนผิดแท้ๆ.. ลินดา : นายอย่าตะคอกฉันอีกนะ...ทุกครั้งที่นายตะคอกฉัน ฉันกลัวมากเลยรู้ไหม!!.." ภรัณ : และจะพยายาม ถ้าเธอไม่ดื้อกับฉันแล้วก็ห้ามยิ้มให้ผู้ชายคนไหนนอกจากฉัน เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม .."

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD