ที่บ้านภรัณ...
ภรัณ: สวัสดีครับเตี่ย หวัดดีครับแม่.."
พยัคฆ์: สวัสดีครับเตี่ยหวัดดีครับแม่.."
เตี่ย/แม่:รับไหว้ลูกทั้งสอง
เตี่ยอู๋: นี่ถ้าแม่พวกลื้อไม่ป่วยพวกลื้อคงไม่กลับบ้านทั้งพี่ทั้งน้องสินะ.."
พยัคฆ์: งานผมยุ่งครับเตี่ย แล้วแม่เป็นยังไงบ้างไปหาหมอหรือยัง.."
ภรัณ: แม่จะให้พวกเราพาแม่ไปหาหมอไหม.."
ดุจดาว: แม่ดีขึ้นมากแล้วเตี่ยของลูกพาแม่ไปมาแล้วจ้ะ.. แค่อยากทานข้าวกับลูกสองคนไม่ได้ทานข้าวด้วยกันนานแล้ว.."
เตี่ยอู๋: แม่บ้านพวกลื้อไปเตรียมตั้งโต๊ะกินข้าวได้แล้ว เดี๋ยวพวกเราจะลงไปกินข้าว.."
แม่บ้าน:ค่ะคุณท่าน .."
โต๊ะกินข้าว...
เตี่ยอู๋ : พวกลื้อคงรู้ใช่มั้ย ว่านอกจากแม่พวกแกจะไม่สบายแล้ว อั๊วยังมีเรื่องต้องคุยกับพวกแกอีก โดยเฉพาะแกไอ้ภรัณ.."
ภรัณ: มีเรื่องอะไรต้องคุยกับผมอีกเตี่ย.."
เตี่ยอู๋: เรื่องงานหมั้นของแกกับหนูพิมพ์ ฉันจะจัดขึ้นเร็วๆนี้ แกว่าไง.."
ภรัณ: ผมไม่หมั้น และ
