บทที่ 36 ภรัณโดนหามส่งโรงพยาบาล..

1193 Words

ที่โรงพยาบาลxxx... ในขณะที่กำลังพาภรัณขอให้ฉุกเฉิน ภรัณก็อยู่ในอาการมึนงง เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เอาแต่เพ้อร้องเรียกหาลินดา.. ภรัณ: ลินคุณอยู่ไหน ทำไมคุณไม่มาเจอผมเลย คุณรู้ไหมผมคิดถึงคุณใจจะขาดอยู่แล้ว ผมทนไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ คุณไม่รักผมแล้วหรอทำไมคุณไม่มาหาผมเลยลิน เตี่ยใจร้ายทำไมต้องห้ามไม่ให้ผมเจอเธอด้วย.." ภรัณเพ้อจากพิษบาดแผลบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ แล้วก็หมดสติไป... หน้าห้องฉุกเฉิน ทุกคนยืนรอดูอาการของภรัณ พอคุณหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน ทั้งสามก็รีบถามอาการจากคุณหมอทันที... คุณหมอ:คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากครับ แค่มีบาดแผลฉีกขาดที่มือแล้วก็ที่แขนแต่ไม่ลึกมากครับ ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วครับ คงต้องนอนพักให้หมอตรวจอาการสักสองสามวัน ถ้าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็กลับบ้านได้ครับ.." พยัคฆ์: ขอบคุณมากครับคุณหมอ.." คุณหมอ: ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้ว..งั้นผมขอตัวนะครับ.."

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD