ภรัณ:หลังจากเตี่ยเขากลับไป ภรัณก็รีบโทรบอกพี่ชายทันที พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปรับเฮียนะ..เจอกัน 8 โมงครับ.."
พยัคฆ์: อืมๆได้ๆ.. จากนั้นภรัณรีบกดโทรหาลินดา
ภรัณ: ลินดาเธอจะกลับห้องกี่โมง ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยสำคัญมาก ถ้าเธอมาช้าอาจจะไม่ได้เจอฉันนะ.."
ลินดา: ทำไมนายจะไปไหน ..."
ภรัณ: เตี่ยมาสั่งให้กลับบ้าน พรุ่งนี้ผมกับไอ้พยัคฆ์จะกลับบ้านด้วยกัน.."
ลินดา: คงอีกสักพักฉันรอป๊ากับม๊าอยู่.."
ภรัณ: แล้วทำไมต้องอยู่ในห้องกับมัน 2 คน มันทำอะไรเธอหรือเปล่า เธอรีบออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ.."
ลินดา: บ้าหรอ เชนเขาหลับอยู่.."
ภรัณ: ตอนนี้ผมอยู่หน้าโรงพยาบาล พี่ต้องกลับกับผมเดี๋ยวนี้นะ อย่าทำให้ผมโมโห รู้ใช่ไหมถ้าผมโมโหแล้วจะเป็นยังไง.."
ลินดา: ทำไมนายเอาแต่ใจแบบนี้นะ นายก็ไม่ใช่คนน่ารักนี่ทำไมเอาแต่ใจ.."
ภรัณ: ถึงผมจะไม่น่ารัก แต่ผมเอาหนักนะจะบอกให้.."
ลินดา: อย่ามาทะลึ่ง.."
ภรัณ: เร็วๆรีบลงมาผมรออยู่ข้
