“ขอบคุณอีกครั้งค่ะ” เธอกล่าวขอบคุณก่อนจะปิดประตูห้องและเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันอีกรอบ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนด้วยรอยยิ้ม
ปกติแล้วเธอไม่ใคร่จะคิดเรื่องความรักมาก่อนเลยเพราะอยากตั้งใจเรียนมากกว่า จะได้มีอนาคตที่ดี แต่กับพิชญ์แล้วเธอกลับรู้สึกหวั่นไหวเป็นที่สุด
แต่พอคิดว่าเขามีภรรยามีลูกแล้วก็ทำให้เธอใจแป้วไปเลยทีเดียว จำได้ว่าวันนั้นเขาซื้อรถให้ลูกสาวที่สอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยให้ แสดงว่าเขามีลูกตั้งแต่อายุยี่สิบต้นๆ เพราะพิชญ์ยังดูไม่แก่เลย เขาคงรักภรรยาของเขามาก คิดได้ดังนั้นต้นฝนก็เลิกสนใจพิชญ์ไปเสีย เธอไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว
ทางด้านของพิชญ์นั้น เขาก็ได้คุยกับอนงค์อีกครั้ง และได้รับคำตอบที่ทำให้เขาคาดคิดเอาไว้
“ถ้าคุณพิชญ์พึงใจหนูฝน เดี๋ยวเจ๊จะช่วยเอง หนูฝนน่ะขยันทำงาน หาเงินเรียน เป็นเด็กดีนะคะ ตอนนี้กำลังร้อนเงินอยู่ทีเดียวเชียว”
“ครับ ผมสนใจ” พิชญ์ตอบตกลงในทันที
