เรนิตายอมย้ายข้าวของออกจากห้องคนงานมาที่บ้านพักของภาสกรตามที่เขาบอก แม้ว่าในใจจะไม่ได้อยากทำตามมากนัก แต่เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา เธอจึงเลือกที่จะนิ่งต่อไป อย่างน้อยตอนนี้ก็มีเพ็ญศรีอยู่ด้วย
“ป้าเพ็ญมานอนกับเรย์ไหมคะ”
หญิงสาวเอ่ยถามหญิงสูงวัยด้วยสีหน้าติดกังวลเล็กๆ ซึ่งตอนนี้ ทั้งสองอยู่ภายในห้องนอนชั้นล่าง และห้องนี้ก็กว้างขวางเพียงพอที่จะนอนได้สองคน อีกอย่าง เธอเองก็จะได้หายกังวลใจด้วย
“ป้าก็อยากมานอนด้วยนะหนูเรย์ แต่ว่าป้าไม่ชินที่เอาซะเลย อีกอย่าง พ่อเลี้ยงก็ไม่ได้อนุญาตให้มานอนที่นี่ด้วยสิ” เพ็ญศรีพูดอย่างเกรงใจดาราสาว
“เดี๋ยวเรย์ขออนุญาตพ่อเลี้ยงให้ไหมคะ” เรนิตายังคงเอ่ยถามต่ออย่างมีความหวัง
“อย่าเลยค่ะ อันที่จริงแล้ว ปกติ พ่อเลี้ยงไม่ค่อยชอบให้ใครมานอนที่บ้านหลังนี้นะคะ เพราะพ่อเลี้ยงชอบความเป็นส่วนตัว ที่ให้หนูเรย์มานอนที่นี่คงมีเหตุผลบางอย่าง ป้าขอโทษหนูเรย์ด้วยจริงๆ นะคะ” นางก็
