เช้าวันรุ่งขึ้น เพ็ญศรีมาทำอาหารเช้าให้กับพ่อเลี้ยงภาสกรเหมือนเช่นทุกวัน โดยมีเรนิตาเป็นลูกมือคอยเตรียมวัตถุดิบและเครื่องปรุง ใจจริง เธออยากจะเป็นคนลงมือช่วยเพ็ญศรีทำอาหารมากกว่านี้ แต่ด้วยรสมือที่ต่างกันสิ้นเชิง และก็ยอมรับว่าแม่ครัวเก่าแก่มีฝีมือการทำอาหารที่เยี่ยมยอดจริงๆ ดาราสาวจึงคิดว่าคงต้องฝึกอีกสักพักถึงจะทำอาหารออกมาได้ถูกใจภาสกรได้อย่างเพ็ญศรี
“เรียบร้อย เดี๋ยวหนูเรย์ยกไปเสิร์ฟได้เลยนะ ป่านนี้พ่อเลี้ยงน่าจะลงมาแล้ว” หญิงสูงวัยพูดพร้อมกับหันไปจัดเตรียมกับข้าวอื่นๆ ใส่จาน
ทันทีที่เรนิตายกจานอาหารไปวางที่โต๊ะก็พบว่าพ่อเลี้ยงหนุ่มอยู่ในชุดนอนนั่งอ่านหนังสือพิมพ์รออยู่ที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว
“ชอบไหม” เจ้าของร่างสูงพูดขึ้นทั้งที่ตายังคงจับจ้องหนังสือพิมพ์ เขารู้ดีว่าคนที่เดินเข้ามาต้องเป็นเรนิตาอย่างแน่นอน
“ชอบ…?”
“กระเป๋าไง” แล้วพับหนังสือพิมพ์ลงเพื่อสบตากับหญิงสาวตรงๆ
“กะ…ก็ส
