“อาศัยที่นี่งั้นเหรอ ถ้าจำไม่ผิด เธอคือนางเอกที่กำลังดังแต่มีข่าวคาวๆอยู่ตอนนี้หรือเปล่า ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่ไปแสดงละครน้ำเน่าของตัวเอง มาอยู่บ้านผู้ชายทำไม” ลินดาเอ่ยถามด้วยความโมโห ต่อให้เรนิตาจะเป็นดาราดังมาจากไหนก็ไม่สน เพราะที่นี่ เธอเองก็เป็นลูกสาวของคนใหญ่คนโตเช่นกัน
“ขอโทษนะคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใครถึงคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะพูดจากับคนอื่นแบบนี้ แต่ถ้าคุณพูดในฐานะคนรักของคุณภาค ฉันก็พอเข้าใจได้ค่ะ เอาเป็นว่าไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันไม่ยุ่งกับผู้ชายของคุณแน่นอน”
เรนิตาพูดด้วยควากรุ่นโกรธไม่แพ้กัน หากภาสกรมีคนรักอยู่แล้วเธอเองก็ไม่คิดเข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะเธอรู้ดีว่าการถูกแย่งคนรักไป มันเจ็บปวดและทรมานมากแค่ไหน
“คิดได้แบบนั้นก็ดี แต่จะดีกว่านี้ ถ้าเธอรีบกลับกรุงเทพฯ ไปซะ!”
ปัง!!
ลินดาพูดออกมาเสียงดังจนภาสกรทนฟังไม่ไหว ถึงกับตบโต๊ะเพื่อห้ามปรามทันที
“พอได้แล้วลี่! มากไปแล้ว ออกไปคุย
