เมื่อการเคลื่อนไหวอันเร่าร้อนหยุดลง แต่สองร่างยังเชื่อมประสานไม่ยอมห่าง วงแขนแข็งแรงกอดรัดร่างนวลเนียนแนบแน่น จังหวะหายใจสอดประสานดังถี่รัวไม่นานก็เข้าสู่สภาวะปกติ นาราขยับกายผลักอกกำยำออกห่าง แต่ก็ต้องร้องออกมา เพราะเจ็บร้าวไปทั้งร่าง ความปวดร้าวที่เกิดกับร่างกาย ยังไม่เท่าความปวดร้าวใจ
นารากัดฟันข่มความเจ็บปวด ค่อยๆ ยกแขนของคนหลับใหลออก แล้วหยัดตัวลุกขึ้นด้วยความเจ็บระบมไปทั้งร่าง โดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวที่บอบช้ำเป็นอย่างมาก และเพียงแค่เท้าแตะพื้น เธอก็ทรุดฮวบลงไป
“โอ้ย!” เสียงร้องของนาราไม่ได้ทำให้โซนรู้สึกตัวตื่น เขายังคงหลับสนิทอยู่บนเตียง
นาราพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น เก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายบนพื้นมาสวมใส่ แม้มันจะขาดวิ่นไปบ้างก็ตาม
“วรา” เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก นาราพาร่างตัวเองเดินโซซัดโซเซออกมา การปรากฏตัวของพี่ชายฝาแฝดสร้างความตกตะลึงให้กับเธอเป็นอย่างมาก มือบางยกขึ้นปาดเช็ดค
