[มีพฤติกรรมรุนเเรงที่ไม่ควรลอกเลียนแบบ18+]
"........." ผมนั่งเอาหลังพิงติดกำแพงไม้ หัวเตียงผมจะอยู่ตรงกับโต๊ะทำงานของขอพรพอดี ตอนนี้ใจผมมันดิ่งลงเหว รู้สึกหวั่นอย่างบอกไม่ถูกได้แต่เอาหูแนบฟังว่าขอพรกำลังทำอะไรอยู่ มันจะเกลียดผมหรือยัง? แต่ถึงยังไงผมจะง้อมันต่อไปอยู่ดี
-ห้องขอพร-
"ฮึก...ฮือ..อึก.. ฮือออ" ในมือที่ถือตะเกียบสั่นรวนไปหมด ฉันนั่งกินก๋วยเตี๋ยวที่หลงซื้อมาให้ทั้งน้ำตา แม้จะพยายามอดกลั้นความรู้สึกมากแค่ไหน แต่มันก็ยังเจ็บปวดแสนสาหัสอยู่ดี ฉันกินหมี่เหลืองของโปรดจนหมดชาม เพราะมันจะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายสำหรับที่นี่..
เช้าต่อมา @ วิทยาลัยเด็กช่าง {11.00น.}
"เชี่ย ไอ้สัสหลง! มึงทำจริงเหรอ" สักตาเบิกกว้างทำหน้าตกใจเมื่อหลงระบายเรื่องราวให้ฟัง
"กูจำไม่ได้ แต่ไม่น่าจะทำ ตื่นมาก็แค่ไม่ใส่เสื้อนอกนั้นปกติ" ผมเอามือยีหัวอย่างเเรงๆ เจ็บใจตัวเอง
" แล้วรอยดูดจะมาได้ยังไง ไอ้โต้งมันไปนอนห
