บทที่ 2 One Night Stand 3

1640 Words
One Night Stand "ถ้าคุณทำได้ ผมก็ไม่มีปัญหา" ถึงแม้จะรู้สึกแปลกใจนิดหน่อย แต่สุดท้ายจิราวดีก็พยักหน้าลงเบาๆ แล้วยกแก้วตัวเองขึ้นกระดกจนหมดแก้ว ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้างๆ เขา เธอคิดว่าเธอพร้อมแล้วล่ะ กำลังได้ที่เลย "พร้อมแล้ว?" ปฐพีเลิกคิ้วถามเมื่อเห็นเธอเริ่มเลื้อยขึ้นมาบนตัว มือเล็กเริ่มสอดเข้าไปลูบไล้ผิวกายภายใต้เสื้อยืดที่เขาสวมใส่ แถมยังยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาวางพาดไว้บนขาของเขา อวดโคนขาขาวที่โผล่พ้นเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงของเธอ "อือ พร้อมแล้ว" เธอบอกพร้อมกับใช้จมูกซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมๆ ของเขาที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมา อืม…กลิ่นดีชะมัด ไม่แน่ใจว่าอันไหนดีกว่ากัน ระหว่างกลิ่นสบู่อาบน้ำกับกลิ่นกายเขา เอาเป็นว่ารวมๆ กันแล้วมันดีมากๆ เลยแล้วกัน ปฐพีนั่งเอนหลังพิงพนักโซฟา ปล่อยให้คนตัวเล็กได้ซุกไซ้ตามร่างกายเขาได้ตามใจชอบ เขาก็อยากรู้ฤทธิ์ของยายเด็กคนนี้เหมือนกัน ว่าจะไปได้ไกลสักแค่ไหนกันเชียว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะประเมินเธอต่ำไป เพราะเธอได้ทำให้เลือดลมในกายเขาสูบฉีด เมื่อเธอย้ายตัวเองขึ้นมานั่งคร่อมตักโดยหันหน้าเข้าหาเขา ทำให้กระโปรงที่สั้นอยู่แล้วยิ่งสั้นขึ้นไปอีก จิราวดียกมือทั้งสองข้างขึ้นคล้องคอเขาเอาไว้ แล้วมองหน้าเขาด้วยแววตาหยาดเยิ้ม "ไม่คิดจะช่วยฉันเลยเหรอคะ" ถามพลางใช้มือลูบไล้ต้นคอเขาเล่น "แล้วจะให้ช่วยอะไรล่ะ" ปฐพีเอ่ยถามเสียงราบเรียบ ทั้งที่ภายในร่างกายเขาแทบลุกเป็นไฟ เพราะยายตัวแสบที่กำลังยั่วเขาอยู่ "คุณจะให้ฉันทำคนเดียวเหรอ" เธอขยับเข้าไปพูดชิดริมฝีปากหยัก "เรื่องนี้แบบมันต้องช่วยกันนะคะ มันถึงจะสนุก" แล้วเธอก็จูบที่มุมปากเขาเบาๆ ก่อนจะผละออกมาแล้วยกมือรูดซิปชุดเดรสแล้วดึงมันลงมากองไว้ที่เอว เผยให้เห็นสองเต้าอวบที่มีบราปีกนกสีเนื้อปิดยอดถันและเนื้อบางส่วนเอาไว้ "หึ…" "ช่วยถอดหน่อยสิคะ ถอดยากมากเลย" เธอบอกแล้วดึงเมื่อเขามาวางไว้ที่ช่วงเอวของตัวเอง ซึ่งเขาก็ตอบรับคนตัวเล็กเป็นอย่างดี เขาใช้นิ้วโป้งลูบคลึงเบาๆ ที่เอวเล็ก ทำเอาหญิงสาวรู้สึกขนลุกขนชันขึ้นมาทันที เธอขยับเบียดกายเข้าไปแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่างให้อากาศวิ่งผ่าน บดเบียดช่วงกลางลำตัวเข้าไปจนรู้สึกถึงที่มันกำลังขยายใหญ่อยู่ภายใต้กางเกงวอร์มที่เขาสวมใส่ จิราวดีตกใจนิดๆ แต่ก็ยังควบคุมสติตัวเองได้ดี เพราะเธอได้เตรียมใจมาแล้ว ยังไงก็ถอดใจตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด ได้แต่ท่องเอาไว้ว่าเธอถอดใจไม่ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้เธอโดนเพื่อนล้อตายแน่ เมื่อเห็นว่าเขายังนิ่งเฉย เธอจึงขยับตัวออกพอให้มีช่องว่างระหว่างกันเล็กน้อย แล้วทำใจกล้าล้วงมือเข้าไปจับสิ่งที่มันขยายใหญ่อยู่ภายใต้กางเกงวอร์มนุ่มเนื้อดี ปฐพีคิดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะทำแบบนี้ เขาได้แต่กัดฟันแน่นพร้อมสบถกับตัวเองในใจ…ยายตัวแสบ! แล้วความอดทนของศัลยแพทย์หนุ่มก็ขาดผึ่งลงทันที เขาสอดมือข้างหนึ่งเข้าไปรั้งสะโพกเล็กพร้อมกับใช้มืออีกข้างรวบเอวจิราวดีไว้แน่นก่อนจะลุกยืนขึ้น ทำให้จิราวดีต้องยกแขนขึ้นมาคล้องคอหนาและเกี่ยวขารัดเอวสอบเขาเอาไว้แน่นเพราะกลัวตก "จะพาไปไหนคะ" เธอถามชิดใบหูชายหนุ่ม พลางใช้ลิ้นปาดเลียสลับขบเม้มเล่นอย่างซุกซน ปฐพีไม่ตอบ สองเท้าก้าวเดินเร็วๆ เข้าไปในห้องนอน แล้วค่อยๆ วางร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม ก่อนที่เขาจะผละตัวออกมาแล้วถอดเสื้อยืดออกไปให้พ้นทาง จิราวดีเผลอแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเองอย่างไม่รู้ตัวเมื่อเห็นหน้าอก และหน้าท้องที่เป็นลอนสวยของเขา…น่ากิน "ขาวจัง" จิราวดีบอกพร้อมขยับตัว ยกสะโพกขึ้นแล้วถอดชุด เดรสออกไปทางเรียวขา เหลือเพียงแพนตี้ตัวบางและบราปีกนกที่ยังปกปิดส่วนสงวนของเธอเอาไว้ มือเล็กที่กำลังจะถอดแพนตี้หยุดชะงัก ก่อนจะช้อนสายตากลับมามองเขาแล้วเอ่ยถามด้วยเสียงยั่วยวน "จะให้ฉันถอดเองหรือคุณ…จะถอดให้คะ" "หึ" มุมปากเขายกขึ้นนิดๆ ก่อนจะก้มลงถอดกางเกงวอร์มของตัวเองออกไปอย่างง่ายดาย จิราวดีเบิกตากว้างเมื่อเห็นความเป็นชายของเขาที่เธอเพิ่งใช้มือจับไปเมื่อสักครู่นี้ เธอก้มมองมือตัวเองแวบหนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองแก่นกายของเขาอีกครั้ง ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมตอนจับถึงได้รู้สึกเต็มไม้เต็มมือขนาดนั้น เพราะมันใหญ่มากนี่เอง "เอ่อ…คุณคะ…" "อะไร จะเปลี่ยนใจหรือไง" เขาถามพร้อมกับก้าวขึ้นไปบนเตียง ขยับเข้าไปใกล้หญิงสาวที่ตอนนี้ถอยหลังไปจนชิดหัวเตียง จิราวดีเม้มปากเข้าหากันอย่างคิดหนัก พร้อมสั่งตัวเองให้ฮึดสู้อีกครั้ง พลางปลอบใจตัวเองว่าคนอื่นอาจจะเจอใหญ่กว่าเธอหรือเจอไซซ์ฝรั่ง ก็ยังรอดไปได้เลย แล้วเธอจะกลัวทำไม เขาเป็นคนเอเชีย เอ่อ…ถึงแม้ไอ้นั่นจะไซซ์ฝรั่งก็ตามเถอะ ยังไงก็เหมือนๆ กันแหละน่า "ใครจะเปลี่ยนใจคะ ไม่มีทาง" แล้วเธอก็ค่อยๆ ไถลตัวลงมานอนราบอยู่บนที่นอนนุ่มตามเดิม ก่อนจะยื่นมือไปดึงศัลยแพทย์หนุ่มให้ขึ้นมาคร่อมร่างตัวเองไว้ จากนั้นก็ดึงมือเขามาวางบนสองเต้าอวบของตัวเองที่มีบราปีกนกแปะทับไว้อยู่ "แกะให้หน่อย เบาๆ นะคะ มันเป็นกาว ถ้าดึงแรงฉันจะเจ็บ" ปฐพีทำตามที่เธอบอกอย่างว่าง่าย เขาค่อยๆ ดึงบราปีกนกออกจากความอวบนิ่มของเธอทีละข้างอย่างเบามือ จนสามารถดึงมันออกไปได้สำเร็จ "ทิ้งหรือเก็บ?" "เก็บสิ" ถ้าไม่เก็บแล้วเธอจะกลับยังไงล่ะ ถ้ากลับไปแบบไม่แปะมันกลับไป มีหวังอกเธอได้ทิ่มหน้าคนที่ผ่านไปผ่านมาแน่ๆ "คุณมีถุงพลาสติกใสๆ ไหม ถุงแกงหรือถุงอะไรก็ได้ เอามาแปะกาวไว้ชั่วคราวก่อน" ปฐพีลุกเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว แกะถุงเสื้อที่ซื้อมาใหม่ออกแล้วเอามาแปะหน้ากาวของบราปีกนกเอาไว้ตามที่หญิงสาวบอก ก่อนจะเดินกลับไปหาร่างเล็กที่นอนรออยู่บนเตียง "งั้นเดี๋ยวชิ้นนี้ฉันถอดเองดีกว่า" ว่าจบเธอก็ยันตัวลุกขึ้น แล้วค่อยๆ รูดแพนตี้ตัวบางออกไปทางเรียวขา ก่อนจะพลิกตัวขึ้นเป็นฝ่ายคร่อมร่างของศัลยแพทย์หนุ่มไว้เอง และไม่รอให้หญิงสาวได้พูดอะไรอีก ศัลยแพทย์หนุ่มรั้งใบหน้าของเธอลงมาแล้วแนบริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากนุ่มของเธอทันที พร้อมกับเลื่อนมือไปลูบไล้ตามแผ่นหลังเนียน สักพักมือหนาก็เลื่อนมาข้างหน้า กอบกุมอกอวบทั้งสองข้างไว้ พร้อมกับเคล้นคลึงมันอย่างมันมือ "อือ…" จิราวดีที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสของเขา ส่งเสียงออกมาในลำคออย่างพึงพอใจ พร้อมกับจูบตอบเขากลับไปอย่างร้อนแรงเช่นกัน หญิงสาวสอดเรียวลิ้นเล็กเข้าไปเกี่ยวพันหยอกล้อกับลิ้นหนาของชายหนุ่ม ปฐพีพลิกตัวหญิงสาวให้นอนราบลงกับเตียงนอนนุ่มอีกครั้ง แล้วเป็นฝ่ายคร่อมร่างบางเอาไว้เอง จากนั้นเขาก็เริ่มจูบเธอด้วยความร้อนแรง และหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น เขาละมือข้างหนึ่งออกจากทรวงอกอวบ ค่อยๆ สัมผัสต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงจุดกึ่งกลางของหญิงสาว จิราวดีเกร็งตัวขึ้นนิดหนึ่งเมื่อส่วนนั้นของเธอถูกสัมผัส ขาทั้งสองข้างหุบเข้าหากันอัตโนมัติ แต่ก็ต้องแยกออกจากกันอีกครั้ง เมื่อเขาผละใบหน้าออกมาสบตา "อย่าเกร็ง" เขาบอกพร้อมกับนิ้วที่เริ่มปัดป่ายไปบนตุ่มไต สักพักเขาก็ค่อยๆ สอดแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางกลางร่างกายของเธอที่มันฉ่ำแฉะตามแรงอารมณ์ของหญิงสาว "อื้อ…" เสียงครางแผ่วถูกกลืนลงไปในลำคออีกครั้ง เมื่อปฐพีโน้มตัวลงไปจูบเรียวปากอิ่มของคนตัวเล็กอีกครั้ง พร้อมทั้งขยับนิ้วเข้าออกเพื่อเปิดทางและสร้างความคุ้นชินให้กับเธอ ชายหนุ่มค่อยๆ ลากริมฝีปากจูบตามกรอบหน้าหวาน และเล็มชิมความหวานจากทุกส่วน ตวัดลิ้นปาดเลียสลับกับขบเม้มที่ใบหูขาวสะอาดของหญิงสาว เสียงครางหวานของจิราวดียิ่งปลุกเร้าและสร้างความพึงพอใจให้ปฐพีเป็นอย่างมาก เขาลากริมฝีปากร้อนลงมาที่ลำคอระหง ซุกไซ้สูดดมหอมความหอมหวานของร่างกายที่กำลังอ่อนระทวยด้วยฝีมือของเขาเอง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD