ของเล่นฉลาม

ความเสียใจของเจ้าเอย

@2 วันต่อมา

"อึก อึก.......

"ทำไมฉลามถึงได้ใจร้ายกับเจ้าขนาดนี้คะ....

เจ้าเอยได้แต่ร้องไห้...และนอนมองภาพถ่ายของคนที่ทำให้เธอเจ็บปวดเจียนตาย ภาพถ่ายจากมือถือที่เธอเคยแอบถ่ายเก็บไว้ เธอเอาแต่ร้องไห้แบบนี้มาสามวันสามคืนแล้ว ตั้งแต่วันนั้นฉลามก็หายเงียบไป ไม่ยอมกลับห้อง ขาดการติดต่อ และไม่มาเจอกับเธออีก เจ้าเอยพยายามโทรหาเขาแต่เขาก็ไม่ยอมรับสาย เพียงเท่านี้ก็เป็นสิ่งยืนยันแล้ว ว่าตัวเขาคงไม่ต้องการเธออีกต่อไป เธอกลายเป็นคนไร้ที่พึ่ง ไม่เหลือใครข้างกายเลยสักคน ทุกอย่างมันมืดแปดด้าน..

จะทำยังไงกับชีวิตต่อจากนี้ หันไปทางไหนก็เจอแต่ทางตัน ที่พึ่งสุดท้ายที่คนโดดเดี่ยวอย่างเธอจะนึกถึงก็คือพี่อาทิตย์ พี่ชายต่างมารดาของเธอ จะเป็นการรบกวนเขาเกินไปไหม ถ้าเจ้าเอยจะขอให้พี่อาทิตย์ช่วยหาที่อยู่ใหม่ให้ เมื่อคิดได้แบบนั้น เธอจึงต่อสายหาคนสุดท้ายที่คิดจะพึ่งพา อย่างน้อยพี่ชายที่แสนดีคนเดียวของเธอคงจะไม่มีวันทิ้งเธอในยามที่เธอลำบากอย่างแน่นอน

"📱📱📱

"📞 ฮัลโหล...

"📞 เออ..สะ..สวัสดีค่ะแม่ใหญ่...นี่เจ้าเองนะคะ...

"📞....โทรมาทำไม...นี่แกโทรมาขอเงินอาทิตย์อีกแล้วใช่ไหม ฉันบอกแล้วไงว่าห้ามแกยุ่งเกี่ยวกับลูกชายฉันอีก..

"📞 ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ เจ้าแค่...

"📞 จะแค่อะไรก็ชั่ง ฉันไม่สน แต่ฉันขอสั่งแก ห้ามติดต่ออาทิตย์อีก...แกกับครอบครัวฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน ต่างคนต่างอยู่ อย่าคิดที่จะกลับมาบ้านใหญ่อีกเป็นอันขาด...บ้านหลังนี้ไม่ต้อนรับแก

"📞 ตุด ตุด ตุด

สายสุดท้ายถูกตัดไป ความหวังเดียวที่มีกลับพังทลายลงไปไม่เป็นท่า..คนโดดเดี่ยวอย่างเธอจะทำอะไรได้...เธอไม่มีเขา..เธอไม่มีใคร..

"อึก...อึก คุณพ่อขา คุณแม่ขา..เจ้าคิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่เหลือเกิน ทำไมคะ..ทำไมไม่เอาเจ้าไปอยู่ด้วย เจ้าอยู่ตรงนี้เจ้าไม่มีใคร..ไม่มีใครเลยสักคน

เจ้าเอยร้องไห้หนักขึ้นกว่าเดิม ในที่สุดก็หมดหนทาง กลายเป็นคนไร้ที่พึ่ง ไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอน เงินเก็บที่เธอเคยเก็บสะสมไว้ใช้ในยามจำเป็นก็ดูเหมือนจะไม่เพียงพอหากเธอจะเอามาใช้จ่ายในตอนนี้ ทั้งสิ้นเดือนยังต้องจ่ายค่าเทอม ค่าหน่วยกิต ที่ไม่อยากรบกวนพี่ชายของเธอ การจะหาบ้านเช่าหลังเล็กๆราคาถูกสักหลังมันก็เป็นเรื่องยากสำหรับเธอในตอนนี้...เมื่อสิ้นไร้หนทางคนที่เหมือนจมดิ่งกับความรู้สึก เพียงชั่วครู่ความคิดโง่ๆก็ลอยเข้ามาในหัว เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบก็สามารถทำให้ใครสักคนจบชีวิตได้ภายในระยะเวลาไม่กี่วินาที ในหัวคิดแต่อยากจะจบปัญหา ด้วยความคิดที่ว่า เธอไม่มีใครให้ห่วง และคงไม่มีใครห่วงเธอ บนโลกใบนี้ไม่มีใครต้องการผู้หญิงที่ชื่อเจ้าเอย "อยู่ไปก็มีแต่ความทุกข์ ตายไปก็ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว" ดวงตาคู่ใสที่เต็มไปด้วยหยดน้ำตาค่อยๆเอ่อล้นออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ สิ่งที่เธอตัดสินใจในตอนนี้คือการเดินไปหยิบมีดปลายแหลมที่อยู่ในครัว เดินเข้าไปในห้องน้ำ เจ้าเอยเปิดน้ำจนล้นก่อนจะหย่อนตัวเองลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ มีดแหลมคมค่อยๆบรรจงกรีดลงไปที่ข้อมือเล็กจนเกิดรอยแยกเป็นแผลเหวอะหวะเลือดสีแดงสดไหลออกมาเป็นสาย...คนที่สิ้นหวังได้แต่จ้องมองมันด้วยสายตานิ่งเฉย ไม่มีเสียงสะอื้นใดๆออกมาเลยสักนิด ความรู้สึกที่มันด้านชา ปล่อยวาง เธอค่อยๆหลับตาลง พร้อมวางมือลงบนขอบอ่าง ทำให้เลือดที่ไหลไม่หยุดตกลงบนพื้น...เฮือกสุดท้ายของชีวิตขอให้ทุกอย่างมันสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ ไม่ขอร่ำลาหรือเรียกร้องความสงสารจากใคร รวมถึงเขาผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด....

@ฉลาม

ฉลามที่กำลังดื่มเหล้าอยู่กับเพื่อนรักอย่างภูผา และธาวิน ในผับหรูใจกลางเมือง ความรู้สึกวูบหนึ่งเหมือนเขากำลังหน่วงลึกภายในใจอย่างไม่ทราบสาเหตุ ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาเปิดเข้าไปดูภาพจากกล้องวงจรปิดที่เขาติดเอาไว้รอบๆห้อง ไม่ว่าจะแพลนกล้องหันไปทางไหน ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของคนที่พักอาศัย...หรือเจ้าเอยจะเก็บข้าวของออกไปแล้ว เมื่อคิดได้อย่างนั้นเขายิ่งอารมณ์ขุ่นมัวขึ้นมาดื้อๆ ทั้งที่เป็นคนเอ่ยปากไล่ให้เธอไป แต่อีกใจกับไม่สบอารมณ์เมื่อคิดว่าเธอจะจากเขาไปจริงๆ เพื่อให้ความคลางแคลงใจของเขามันหายไป ฉลามตัดสินใจลุกจากเก้าอี้ แล้วขับรถกลับไปยังคอนโดของตัวเอง ที่ที่เขาไม่โผล่หัวกลับไปนานนับสัปดาห์...วันๆเอาแต่ขลุกตัวอยู่ในผับ...ซึ่งห่างจากคอนโดไม่ถึง 500 เมตร

ฉลามเดินมาจนถึงหน้าห้องก่อนจะยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ตัดสินใจลองเคาะประตู หากเธอยังอยู่ก็คงจะเดินมาเปิดประตูให้เขา เวลาผ่านไปนานนับห้านาทีก็ไร้เสียงตอบรับ เขาตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป ความรู้สึกแรกรับรู้ถึงความเงียบ ที่ไม่มีแม้เสียงเครื่องปรับอากาศ สายตาคมสอดส่องมองหาใครบางคนที่เคยอยู่ในห้อง กลับไม่พบแม้แต่เงา มีเพียงมือถือของเธอที่วางทิ้งไว้อยู่บนเคาน์เตอร์บาร์ภายในห้องครัว...

"เจ้า...

เขาเอ่ยเรียกคนที่ไม่พบหน้ามานาน ก่อนจะค่อยๆสาวเท้าเดินไปตามห้องต่างๆ แต่ก็ไม่พบ เพียงชั่วครู่เขาสังเกตเห็นประตูห้องน้ำที่ปิดไม่สนิท จึงเดินเข้าไปดู ภาพตรงหน้าทำเอาเขาถึงกับหัวเสีย...เลือดสีแดงสดไหลผสมกับน้ำที่เอ่อล้นออกมาจากอ่างอาบน้ำสีขาว ใบหน้าหวานที่ซีดเผือด นอนหมดสติเปียกปอนอยู่ในน้ำ..คนที่คิดจะผลักไสกำลังจะตายอยู่ตรงหน้า ความรู้สึกสับสนปรนเปรอกันอยู่ในหัว ก่อนที่เขาจะได้สติและรีบวิ่งเข้าไปอุ้มเธอขึ้นจากน้ำ แล้วนำส่งโรงพยาบาลทันที

"ทำบ้าอะไรวะเจ้า !!!