ด้านซูหลิน ยามนี้นางปีนขึ้นเตียงเพื่อเตรียมตัวเข้านอน ส่วนเสี่ยวมี่ก็กลับไปพักยังเรือนนอนด้านหลัง ทำให้เจ้าของห้องได้มีเวลาครุ่นคิดเรื่องบางอย่าง ซึ่งเกี่ยวกับองครักษ์ตัวโตที่ชอบทำรุ่มร่ามกับนาง 'เขาเป็นใครกันแน่ ไยถึงกล้าเข้าหาเราหลายคราโดยไม่เกรงกลัว ยิ่งเป็นคนสนิทท่านโหว ยิ่งต้องออกห่างและให้เกียรติเราสิ ' เมื่อนึกนางก็ยิ่งพบข้อน่าสงสัยมากมาย สำคัญไปกว่านั้นเขายังไปเรือนอนุหลี่ทุกครา ยามที่ได้ยินว่าสหายของท่านโหวมา “คนที่กล้าเล่นชู้กับอนุท่านโหว โดยที่เวรยามและบ่าวไพร่ก็ยังเดินอยู่รอบจวน เรื่องเช่นนี้ไม่มีทางเป็นไปได้นอกเสียจากว่า” ร่างเล็กดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที ริมฝีปากอิ่มเผยยิ้มร้ายเมื่อคิดหาเหตุผลเรื่องทั้งหมดได้ “เขาคือท่านโหวไม่ผิดแน่ องครักษ์ที่ไหนกันจะกล้าเล่นชู้กับอนุของเจ้านาย ยิ่งไปกว่านั้นท่านโหวคือผู้กุมอำนาจมากกว่าครึ่งในราชสำนัก มีหรือจะปล่อยให้คนของตนลูบคมได้ อีกทั้งเ