ตอนที่ 22 โปรดปราน
ณ ตำหนักหลิงฮวา
ม่านแพรสีแดงเข้มปลิวไหวรับลมเย็นที่พัดผ่านอย่างแผ่วเบา กลิ่นเครื่องหอมอบอวลคลุ้งไปทั่วห้องประทับแสงโคมทองทอดเงาอ่อนทาบลงบนพรมลายมังกรที่ปูเรียบอยู่กลางห้อง
บนตั่งหยกมุมห้อง ซูเยียนฮองเฮา นั่งพิงหมอนปักดิ้นทองอย่างสง่างามพระพักตร์ประดับรอยยิ้มบางขณะกำลังเอนกายเบา ๆ ซบไหล่ผู้ที่อยู่เคียงข้าง
กู้เสียนหรงฮ่องเต้ทอดพระเนตรลงมาที่ร่างอรชน
สายพระเนตรที่เคยนิ่งเฉียบในราชสำนัก
เวลานี้กลับเปี่ยมด้วยความพึงใจจนเห็นได้ชัด
พระหัตถ์ลูบหลังมือของซูเยียนฮองเฮาช้า ๆ
ปลายนิ้วหยุดนิ่งตรงข้อนิ้ว แล้วคลี่แผ่วลงแนบแน่น
ก่อนที่กู้เสียนหรงฮ่องเต้จะเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“ช่วงนี้...เจ้าดูเปล่งประกายยิ่งกว่าเดิม”
พระเนตรทอดมองอย่างไม่ปิดบังความพึงพอใจ
ก่อนจะโน้มเข้าใกล้ กระซิบ “อีกทั้ง...ความรู้สึกตรงนั้น ยังไม่ต่างจากสตรีแรกแย้มเลยด้วยซ้ำ”
ซูเยียนฮองเฮาชะงักไปเพียงช
