ตอนที่ 37 มิอาจอดกลั้น
ประตูเรือนสมุนไพรเปิดออกอย่างแผ่วเบาในยามที่พระจันทร์สูงเหนือยอดไม้ ลี่อินกับลี่เหมยสบตากันอย่างระแวดระวังจับกระบี่แน่น ทว่าเพียงแค่เงาร่างสูงในชุดคลุมมืดก้าวเข้าสู่ลานเรือนก็ทำให้ทั้งสองสาวรีบก้มตัวลงแล้วต่างก็ถอยหลังออกจากลานเรือน
กู้เซียวอวิ้นเดินเข้าไปในเรือนชั้นใน ด้วยฝีเท้าแผ่วเบา
เว่ยเยว่ซินนอนตะแคงหันหลังให้ฉากกั้น เสื้อคลุมบางของนางขยับไหวเบา ๆ ตามจังหวะลมหายใจ เส้นผมยาวสยายอยู่บนหมอน สาบเสื้อที่คลายหลุดเผยให้เห็นเนินอกขาวเนียนลออ
แสงจันทร์ที่แตะต้องผิวขาวนั้นยังไม่อ่อนโยนเท่าสิ่งที่เกิดขึ้นในใจชายหนุ่ม
เขาถอดเสื้อคลุมออกอย่างไร้เสียง จากนั้นจึงค่อย ๆ นั่งลงเคียงข้างนางบนฟูก ก่อนจะเอนกายลงแนบชิด
อ้อมแขนใหญ่กอดนางไว้เพียงหลวม ๆ สัมผัสอุ่นจากแผ่นอกแนบแผ่นหลัง เว่ยเยว่ซินที่หลับอยู่กลับขยับกายเล็กน้อย
จมูกของผู้ปรุงโอสถเฉียบคมนัก นางคล้ายได้กลิ่นอายขอ
