ตอนที่ 18 คลื่นลมเปลี่ยนทิศ
เริ่มทันทีที่เว่ยเยว่ซินก้าวเท้าลงจากรถม้าและเดินเข้าสู่ลานหินหน้าตำหนักเวินกุ้ยเฟย สายตานับสิบจากเหล่านางในและข้าหลวงที่สัญจรผ่าน ต่างเงียบลงโดยไม่รู้ตัว
หญิงสาวในชุดแพรบางสีอ่อน
เครื่องประดับน้อยชิ้นแต่เลือกสรรอย่างพิถีพิถัน
ท่วงท่าเยื้องย่างนิ่งสงบ
แต่กลับราวกับก่อแรงคลื่นในใจผู้มอง
ความงามล่มเมือง ความงามที่ตรึงวิญญาณ
เพียงปรากฏตัว...ทุกสายตาก็ยากจะหันหนี
“นางเป็นใครกัน...” สนมชั้นผิงท่านหนึ่งที่ยืนในเงาระเบียงกระซิบถาม
อีกนางที่อยู่ใกล้เคียงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย สีหน้าเจือความแปลกใจ “ไม่ใช่สนมในตำหนักหลัง...ข้าจำได้ทุกคน แต่คนผู้นี้ไม่เคยเห็น…”
“เป็นคุณหนูตระกูลใดกัน”
“ข้ารู้...นางคือพระชายาชินอ๋อง หญิงงามบรรณาการจากแคว้นต้าเว่ย” มีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นมา ทำให้ทุกคนเริ่มตั้งวงสนทนา
เว่ยเยว่ซินไม่ได้สนใจสายตารอบข้าง นางก้าวเดินอย่างสงบนิ่ง มั
