ฉันเดินตามหลังพี่เสือมาติดๆทันทีที่คุณลุงเห็นเราสองคนกลับมาด้วยกันก็เอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
“กลับมาด้วยกันได้ยังไง”
“นั่นสิแม่ก็นึกว่าเมื่อคืนนอนค้างที่ห้องฟ้าซะอีก”
แม่หันมาถามฉันบ้างสีหน้าดูตกใจไม่ต่างจากคุณลุง
“เมื่อคืนเราสองคนอยู่ด้วยกันครับ”
“แกว่าอะไรนะ”
คุณลุงมองหน้าฉันกับพี่เสือสลับกันแล้วมองเลยมาถึงชุดที่ฉันใส่อยู่ดูก็รู้ว่าเป็นเสื้อของผู้ชายซึ่งก็คงเดาได้ไม่ยากว่าเป็นเสื้อของพี่เสือมันเลยยิ่งทำให้ผู้ใหญ่สองคนคิดเลยเถิด ถึงแม้คุณลุงจะชอบย้ำนักย้ำหนาว่าให้เราสองคนเป็นเสมือนพี่น้องกันจริงๆแต่การที่บอกว่าอยู่ด้วยกันทั้งคืนจนเช้ามันอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมเท่าไหร่
“ตกใจอะไรครับพ่อก็ชอบพูดเองไม่ใช่หรอว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกัน”
กะแล้วว่าพี่เสือต้องอ้างแบบนี้แต่ฉันก็ไม่เห็นด้วยอยู่ดีอีกอย่างตอนนี้พี่เสือก็เอามือมาโอบไหล่ฉันด้วยมันเลยยิ่งทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ คุณลุงกับแม่ฉันก็ม
