ep4

1237 Words
" เขาเป็นลูกชายนักธุรกิจเจ้าของโรงแรม น้าณีเคยบอกว่าแกกับเขาถูกหมั้นหมายกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นหน้าเขาหรอกนะ" " ไม่เคยเห็นแล้วทำไมถึงรู้ว่าหล่อหล่ะ" " ฉันไม่เคยเห็นตัวจริงเคยเห็นแต่ในรูปหน่ะตอนนั้นลงข่าวใหญ่โตว่าเขาประสบอุบัติเหตุจนทำให้ขาทั้งสองข้างพิการเดินไม่ได้ แล้วก็มีแต่คนคอมเม้นว่าน่าเสียดายที่หน้าตาหล่ออายุก็ยังน้อยแต่ต้องกลายมาเป็นคนพิการแล้วก็ ว่ากันว่าไอ้นั่นไม่น่าจะใช้การได้ด้วยนะ" " แล้วแม่ของฉันก็ยังจะให้ฉันแต่งงานกับเขาอีกเหรอ" " ผู้ใหญ่ก็อยากทำตามสัญญานัดให้แกกับเขาไปเจอกันอีกครั้ง แกรู้ว่าเขาพิการก็ไม่ยอมไป แล้วหนีไปกับไอ้โต ฉันพึ่งมารู้ทีหลังว่าทางนั้นขอถอนหมั้น" " ถอนหมั้น งั้นฉันกับเขาก็ไม่มีพันธะต่อกันแล้วสิ แต่เมื่อกี้ทำไมต้องบอกว่าฉันยังมีคู่หมั้นอยู่หล่ะ" " ก็ข่มไอ้โตไปงั้น ไม่คิดว่ามันจะหน้าด้านเอากรวยของมันมาอวด เพราะแกนั่นแหละที่ติดใจมัน" " ฉันนี่นะติดใจผู้ชายคนนั้น ฉันไม่ได้" " ก็แกจำไม่ได้ ช่างเถอะ ลืมๆไปดีแหละ ไม่ต้องคิดให้ปวดหัว ไปหาไรกินทางนั้นดีกว่า" ภายในห้องคอนโดหรูใจกลางเมือง อิงฟ้าใช้มือลูบไล้ใบหน้าของราชวัตรที่นอนหลับสนิท ก่อนจะลูบไล้ลงไปข้างล่างแล้วมุดลงใต้ผ้าห่ม อืมมม ซี้ดดด ดาว อูววว อิงฟ้าอมดูดดุ้นใหญ่ยาวอย่างเอร็ดอร่อย " โอววว ดาว ผมไม่ไหวแล้ว คุณปลุกผมให้ตื่นคุณต้องรับผิดชอบ" อิงฟ้าขึ้นคร่อมจับดุ้นยัดเข้ารูแล้วขย่ม ตับ ตับ ตับ ตับ ปราชัยเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหาร คนรับใช้ยกกาแฟกับขนมปังมาเสริฟ " ดาวยังไม่ลงมาอีกเหรอ" " คุณหนูออกไปกับคุณวัตรตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ยังไม่กลับเลยค่ะ" "อืม คงต้องให้ทั้งคู่แต่งงานกันได้แล้ว" " จริงค่ะคุณท่าน คุณหนูกับคุณวัตรคบกันมาตั้งหลายปีแล้วสมควรแต่งได้แล้วค่ะ เอ่อ คุณท่านค่ะ" " มีอะไร" " คือ คุณท่านว่าคนเราอยู่ดีๆจะเกิดแพ้อะไรขึ้นมากระทันหันไหมค่ะ" " ไม่รู้สิ แล้วแพ้อะไรหล่ะ" "แบบว่าไม่เคยแพ้ขนแมว แต่อยู่ดีๆก็เกิดแพ้ขึ้นมา " " ไม่น่าเป็นไปได้นะ อันนี้ต้องลองไปถามหมอดู" " งั้นคุณท่านลองพาคุณหนูไปหาหมอดูดีไหมค่ะ" " ยัยดาวเป็นอะไรทำไมต้องหาหมอ " " คืออย่าว่าอย่างนั้นอย่างงี้เลยนะคะ ฉันสงสารเจ้าชานมมัน เมื่อก่อนมันติดคุณหนูมาก นอนกับคุณหนูทุกคืนถูกอุ้มทั้งวัน แต่ตั้งแต่ที่คุณหนูเกิดอุบัติเหตุก็ไม่เคยเข้าใกล้มันเลย ทุกวันนี้มันต้องมานอนกับฉัน ตอนนี้มันซึมกินได้น้อยไม่ร่าเริงเลย " " คงเบื่อหล่ะมั้ง พักนี้ยัยดาวติดตาวัตรแจเลยไม่มีเวลาให้มัน" " ไม่ใช่เบื่อหรอกค่ะ แต่ทุกครั้งที่เข้าใกล้มันคุณหนูจะจามตลอด ในห้องก็ให้พวกฉันทำความสะอาดแล้วสั่งห้ามเอามันเข้าไปนอนในนั้น ทั้งยังห้ามไม่ให้มันเข้าใกล้อีก เหมือนเธอจะแพ้ขนแมว" " แพ้ขนแมว" " ค่ะ ฉันสังเกตุหลายครั้งแล้ว ทุกครั้งที่เข้าใกล้เจ้าชานมจะมีอาการจามไม่หยุด แล้วก็มีผื่นขึ้นด้วย เจ้าชานมก็ไม่ให้เธอเข้าใกล้เหมือนเมื่อก่อน ร้องขู่แถมยังจะกระโจนเข้าใส่อีก " ปราชัยวางแก้วกาแฟลง ภาพเหตุการณ์ในอดีตปรากฏขึ้น ลูกสาวฝาแฝดสองคนกำลังเล่นอยู่สนามหญ้า อิงดาวอุ้มลูกแมวมาอิงฟ้าจามไม่หยุดผื่นแดงเริ่มขึ้นเต็มตัว หมอวินิจฉัยว่าแพ้ขนแมว " คุณท่านคะ คุณท่าน" ปราชัยได้สติกลับคืน " มีอะไร" " คุณหนูกลับมาแล้วค่ะ" อิงฟ้าเดินขาถ่างเข้ามาส่งยิ้มให้ " คุณพ่อ วันนี้คุณพ่อไม่ไปทำงานเหรอคะ " " ไป แต่ไปตอนบ่ายหน่ะ กินอะไรมารึยังเดี๋ยวให้คนไปยกอาหารมา" " เอ่อ หนูกินมาแล้วค่ะ ก่อนมาคุณวัตรพาแวะกินข้าวต้มกุ้งมาแล้ว อิ่มแล้วค่ะ" " ข้าวต้มกุ้ง " " ใช่ค่ะอร่อยมากวันหลังหนูจะซื้อมาฝากนะคะ หนูขอตัวขึ้นไปข้างบนก่อน" ปราชัยมองตามอิงดาวที่เดินขึ้นบันไดไป " ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม เมื่อกี้ยัยดาวบอกว่ากินข้าวต้มกุ้งมา" " คุณท่านได้ยินไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันก็ได้ยินเหมือนกัน คุณดาวกินกุ้งได้แล้วเหรอคะไม่ใช่ว่าเธอแพ้กุ้งเหรอ" ปราชัยขมวดคิ้ว เขาคิดไม่ตกเหมือนกัน " ไปซื้อกุ้งมาแล้วมื้อกลางวันทำอาหารที่มีกุ้งเป็นหลัก " สั่งคนรับใช้เสร็จก็ลุกขึ้นไปโทรศัพท์หาหมอประจำตระกูล ฟังที่หมอบอกเขาก็กำโทรศัพท์แน่น แววตาฉายความโกรธเกรี้ยวขึ้นมา ก็อก ก็อก ก็อก " คุณหนูคะ คุณหนู คุณท่านให้มาตามลงไปทานข้าวกลางวันค่ะ" อิงฟ้างัวเงียขึ้นมาจากเสียงเคาะประตู จะปลุกทำไมก็ไม่รู้คนยิ่งง่วงๆอยู่ เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน " ฉันไม่หิวจะนอน" " แต่คุณท่านบอกให้คุณหนูลงไปทานข้าวค่ะ บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับคุณหนูด้วยดูเหมือนจะเป็นเรื่องแต่งงานกับคุณวัตร" อิงฟ้าดีดตัวขึ้นมาทันที แต่งงานเหรอ เธอจะได้เป็นเจ้าสาวจะได้สวมชุดเจ้าสาวแล้ว อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ แต่ต้องเก็บเสียงไว้ อิงฟ้าเห็นอาหารบนโต๊ะก็น้ำลายไหล โอ้โหมีแต่เมนูกุ้งทั้งนั้นเลย กุ้งตัวโตๆ ยิ่งจานตรงหน้าเธอกุ้งตัวใหญ่มากน่ากินสุดๆ เธอตักกุ้งมาวางที่จานราดน้ำจิ้มซีฟู้ดแล้วเอาเข้าปาก อร่อยเหาะไปเลย ขณะที่เธอเพลิดเพลินกับการกินกุ้งอยู่นั้นไม่รู้เลยว่าปราชัยที่ยืนมองเธออยู่มุมหนึ่งของบ้านมีสีหน้าเยือกเย็นขนาดไหน เขาหันไปส่งสัญญาณให้คนรับใช้ที่อุ้มแมวอยู่ คนรับใช้ก็อุ้มเจ้าชานมเข้าไปหาอิงฟ้า อิงฟ้าตกใจไล่ให้ไปให้พ้น แมวชานมร้องขู่ก่อนจะกระโจนหนีไป อิงฟ้าจามไม่หยุดจนน้ำหูน้ำตาไหลดวงตาบวมแดง โรงพยาบาล " คนไข้แพ้ขนแมวต้องระวังให้มาก หากที่บ้านมีแมวแนะนำว่าให้เลี้ยงห่างๆหรือเลิกเลี้ยงหลีกเลี่ยงการสัมผัส " " หมอแน่ใจนะครับว่าเธอแพ้ขนแมวไม่ใช่แพ้กุ้ง " " แน่ใจครับอาการแบบนี้จามไม่หยุดดวงตาและจมูกบวมแดงมีผื่นขึ้นเป็นอาการจากแพ้ขนสัตว์ ถ้าแพ้กุ้งคนไข้จะแน่นหน้าอกหายใจลำบาก" " ถ้าตอนเด็กแพ้กุ้งโตมาจะหายแพ้ไหมครับ" " น้อยมากครับส่วนมากจะไม่มี ทางที่ดีคือหลีกเลี่ยงการกินจะดีที่สุด" " ขอบคุณมากครับคุณหมอ" ปราชัยมองไปในห้องพักพิเศษ ถ้าคนที่อยู่ในห้องไม่ใช่อิงดาวแล้วอิงดาวตัวจริงอยู่ที่ไหน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD