“ดาวนั่นน่ะหรือ...ที่คุณเห็น” โรดิออนชี้ออกไปนอกกระจกรถด้านหน้าที่มองเห็นกลุ่มดาวบนท้องฟ้าเกือบชัดเจน
“ค่ะ...มันสวยมาก”
“มันเป็นสัญญาณอย่างหนึ่งว่าฤดูหนาวกำลังสั้นลงทุกทีแล้ว นั่นเป็นกลุ่มดาวเพอซีอุส มันจะอยู่ใกล้กลุ่มดาวอันโดรมีดาเสมอ”
“อันโดรมีดา หรือคะ?”
“มีตำนานเล่าว่าเจ้าหญิงอันโดรมีดาผู้เลอโฉมถูกปองร้ายจากนางแม่มดเมดูซ่า”
“แต่คนที่ฆ่าเมดูซ่าได้มีแค่คนเดียวเท่านั้น เพอซีอุส บุตรแห่งซุส ครึ่งมนุษย์ครึ่งเทพ”
“เพอซีอุสจึงต้องคอยดูแลเจ้าหญิงผู้งดงาม กลุ่มดาวทั้งสองจึงอยู่ใกล้กันเสมอ ตำนานเรื่องนี้จบอย่างมีความสุข ผมเล่าให้คุณฟังจะได้นอนหลับฝันดี”
ลดาซุกหน้าลงกับอกกว้างราวเด็กน้อยที่หลับตาลงพร้อมรอยยิ้มจาง
“ค่ะ...ที่รัก” เธอตอบรับก่อนทิ้งตัวเองลงสู่ห้วงอันงดงามในฝันแสนหวานโดยยังหลงเหลือกลิ่นหอมอวลไออยู่รอบกายผู้ชายที่เธอรัก ในความสงัดเงียบดูเหมือนว่าลดาจะหลับใหลในอ้อมแขนของร่างสูงใ
