“เธอเป็นคนนำทีมวิจัยขุดค้นจนพบที่ทำเหมืองแห่งใหม่ให้เรา มันไม่ง่ายไปหน่อยหรือที่จะมาปรักปรำคนของฉันแบบนี้!”
“แสดงว่าแกยินดีให้ผู้หญิงคนนั้นสูบเลือดสูบเนื้อจากแม็กซิมัส คิดบ้างหรือเปล่าว่าแต่ละครั้งที่แม่นั่นขโมยเพชรออกมามันมีมูลค่ามหาศาลแค่ไหน ถ้าขืนแกปล่อยเอาไว้เป็นเยี่ยงอย่างแม็กซิมัสต้องสั่นคลอนถ้ามีใครสักคนเข้ามารู้เรื่องนี้ แกยินดีหรือร็อดที่จะปล่อยให้เชื้อร้ายกัดกินตัวแกเอง!”
โรดิออนกำลังอ้าปากจะโต้แย้งเสียงโทรศัพท์ก็ดังเข้ามาขัดจังหวะการสนทนาเสียก่อน ร่างสูงใหญ่ล้วงมันออกมาจากกระเป๋าเสื้อโค้ทและลุกขึ้นกดรับสายโดยหันหลังให้อีกฝ่ายที่มองด้วยสายตาคมกริบ
“วลาดิมีร์...มีอะไร?” ชายหนุ่มถาก่อนจะหยุดนิ่งเพื่อรับฟังเสียงที่ดังมาตามสาย ใบหน้าคมเข้มแปรเปลี่ยนไปในวินาทีนั้นทั้งไม่ยอมพูดอะไรสักคำกระทั่งเสียงอีกฝั่งขาดหายไป โรดิออนเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเสื้อ โค้ทก่อนเหลียวหลังกลับไปยังคน
