เพลย์บอยร้ายรุมรัก 3P

บทที่6 ข้อแลกเปลี่ยน

ยิ่งฉันดิ้นนาวาก็ยิ่งล่วงเกินฉัน เสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ถูกเขาถอดออกแต่ฉันใช้จังหวะที่เขาเผลอถีบเข้าที่แผงอกจนนาวาล่วงไปข้างเตียง

"ไอ้นาวาบ้า! ถ้าเมาแล้วขาดสติแบบนี้คราวหลังนายอย่าได้ไปกินที่ไหนเลยนะ!"

ปึ้ง! ปึ้ง! ปึ้ง!

(ไอ้วา!)

เสียงพี่นาวินดังอยู่ด้านนอกฉันรีบวิ่งไปเปิดประตูด้วยความเร็ว จนลืมไปเลยว่าตอนนี้ฉันอยู่ในสภาพเปลือยกาย ทันทีที่ฉันเปิดประตูพี่นาวินถึงกับยืนตกตะลึงเขาอ้าปากค้างมองเรือนร่างฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ว้าย! ไอ้บ้า!"

พี่นาวินรีบดันร่างฉันเข้ามาแล้วปิดประตู เขาหันไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่วางอยู่ส่งให้ฉันส่วนตัวเขารีบเข้าไปหาน้องชายที่กำลังสะลึมสะลือลุกขึ้นมาจากพื้น

"มึงทำแบบนี้ได้ไงไอ้วา!"

ปึก!

ฉันเห็นพี่นาวินต่อยเข้าที่ใบหน้าของนาวา ฉันก็รีบวิ่งไปห้องน้ำหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาเพื่อสวมใส่แต่เสื้อผ้าของฉันมันถูกน่าว่ากระชากจนขาด ทำให้ฉันต้องทนใส่เสื้อผ้าขาดๆ ออกมา

"กูบอกมึงแล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของกูไม่ใช่ของมึง มึงจะแย่งทุกอย่างไปจากกูเลยใช่ไหมไอ้นาวิน!"

ปัก!

"มึงเองก็มีน้ำชาอยู่แล้วมึงก็อย่ามายุ่งกับว่าที่คู่หมั้นกู กูไม่อยากฆ่ามึงนะไอ้วา!"

"ตอนนี้นีน่าเป็นเมียกูแล้วเสียใจด้วยนะไอ้นาวิน"

ปัก!

ปัก!

เสียงการด่าทอของทั้งสองทำให้ฉันต้องรีบออกมา ตอนนี้พี่นาวินกำลังรัวหมัดใส่นาวา พอฉันเข้าไปห้ามเขาก็ผลักฉันออกทั้งสองคนกำลังมีเรื่องกันรุนแรงจนน่ากลัวดูแล้วไม่มีใครยอมใครเลย

"ฉันบอกให้หยุดกันไงพี่นาวินปล่อยนาวาเดี๋ยวนี้ นาวายังไม่ได้ทำอะไรฉันค่ะ"

พอฉันพูดแบบนี้พี่นาวินก็หยุดชะงัก เขาผลักน้องชายลงไปกับพื้นแล้วรีบลุกขึ้นมาถามอาการฉันเพราะเห็นว่าฉันอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้ เขาก็รีบถอดเสื้อคลุมเอามาให้ฉันสวมใส่

"เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านส่วนไอ้เวรนี่ปล่อยมันไว้ตรงนี้แหละ"

"ไม่เห็นต้องรุนแรงกันแบบนี้เลยค่ะ"

"มันทำกับเธอขนาดนี้ยังเป็นห่วงมันอีกเหรอนีน่า"

"เมียจะเป็นห่วงผัวผิดตรงไหนวะ~"

"มึงเงียบไปเลยถ้าไม่หยุดพูดกูจะตบให้สลบเลย!"

"หึ! มึงเลิกตอแหลได้แล้วไอ้นาวิน มึงพูดมาตรงๆ เถอะว่ามึงเองก็ไม่ได้อยากได้นีน่าสักเท่าไหร่แต่ที่มึงทำตัวเป็นคนดีก็เพราะมึงอยากเอาชนะกูเท่านั้น"

"มึงสำคัญตัวเองมากเกินไปแล้ว"

"พอสักทีเถอะถ้าปัญหามันมากนัก ฉันจะไม่หมั้นกับใครทั้งนั้นแล้วฉันก็จะไม่ยุ่งกับทั้งสองคนด้วยแบบนี้ดีไหม!"

พอฉันพูดแบบนี้ทั้งสองก็เงียบลง พี่นาวินเดินมานั่งที่โซฟาส่วนนาวาประคองตัวเองขึ้นมานั่งบนเตียงทั้งสองยังคงจ้องหน้ากันส่วนฉันยืนอยู่ตรงกลางได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดใบหน้า

"ฉันไม่ได้อยากให้พวกนายมาทะเลาะกันเลยนะ นาวาสิ่งที่นายทำกับฉันเมื่อกี้ฉันไม่โอเคเลยฉันไม่ชอบ พี่นาวินฉันขอบคุณมากนะที่พี่มาช่วยฉันแต่ยังไงพี่สองคนก็เป็นพี่น้องกัน ฉันไม่อยากให้พวกพี่ทะเลาะกันจนตัดพี่ตัดน้องกันแบบนี้ถ้ามันเป็นเพราะฉัน ฉันจะพาตัวเองออกไปเอง"

"มึงพูดมาสิไอ้นาวินว่ามึงทำแบบนี้ทำไม มึงเสนอตัวที่จะหมั้นทำไมเพราะเด็กเก่ามึงมาได้กับกูใช่ไหมมึงเลยอยากแก้แค้นกู หึ!"

ฉันรีบหันไปมองหน้าพี่นาวินเขาดูอ้ำๆ อึ้งๆ ก่อนจะส่ายหน้าแต่ฉันไม่เชื่ออาการแบบนี้ฉันคิดว่ามันมีมูล

"จริงเหรอพี่นาวินที่พี่ทำแบบนี้ก็เพราะว่าผู้หญิงคนเก่าของพี่ไปมีอะไรกับนาวาใช่ไหม พี่แค่อยากเอาฉันมาเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นนาวาใช่หรือเปล่า"

"ไม่ใช่"

"มึงตอแหล น้ำชาบอกกูหมดแล้วว่าแผนการของมึงคืออะไร"

"ไอ้โง่มึงอย่าควายนักเลย เชื่อใครไม่เชื่อไปเชื่อผู้หญิงคนนั้น น้ำชาเคยอยากจะถวายตัวให้กูใจจะขาด อยากเอาตัวเข้าแลกแต่พอกูไม่เล่นด้วยถึงได้ปั่นหัวมึงอยู่นี่ไง"

ไม่ใช่แค่ฉันที่ตกใจนาวาก็เหมือนจะตกใจเหมือนกัน ฉันรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะกระจกอยู่กันคนละมุมห้องเพื่อฟังเรื่องราวของทั้งสองคน

"น้ำชาเนี่ยนะจะทำแบบนั้น"

"มึงจำตอนปี 2 ได้ไหม มึงกลับนีน่าคะแนนนำทุกคนในคลาส แม้แต่คะแนนสอบปลายปีมึงกับนีน่าก็ตีคู่กันมาเลยแต่น้ำชาไม่ผ่าน"

"ฉันจำได้ตอนนั้นฉันยังอยากติวให้น้ำชาอยู่เลย"

"วันที่ประกาศผลคะแนนสอบมึงไปส่งนีน่าที่บ้านตอนเย็น ส่วนกูยังทำงานอยู่ที่มหาวิทยาลัยน้ำชาขึ้นมาหากูเพื่อมาเสนอข้อแลกเปลี่ยน"

"ข้อแลกเปลี่ยนอะไรคะ?"

"น้ำชาเสนอตัวขึ้นเตียงกับพี่เพื่อแลกกับคะแนนสอบในรอบหน้าแต่พี่ไม่เล่นด้วยน้ำชาก็เลยออกไป ก่อนกลับบ้านพี่เดินเอาขยะไปทิ้งแล้วเดินไปดูคณะวิศวะเพราะมันจะมีงานกิจกรรมร่วมกับสถาบันอื่น ตอนที่ไปตรวจห้องน้ำด้านหลังพี่ก็เห็นน้ำชากับอาจารย์ราเชนทร์และอาจารย์ธนพลหายเข้าไปในห้องน้ำด้วยกัน"

"ฮะ! แล้วยังไงต่อคะเท่าที่จำได้เหมือนพอเรียกสอบซ่อมน้ำชาจะสอบผ่านทั้ง 2 วิชาเลยแถมยังไม่ยอมติวกับฉันด้วย"

"ก็เพราะคะแนนสอบมันออกมาแบบนั้นพี่ก็เลยเรียกอาจารย์ทั้งสองเข้ามาคุยแล้วยื่นข้อเสนอให้ลาออกไปจากมหาวิทยาลัยนี้ หลังจากนั้นน้ำชาก็เริ่มเข้าหาไอ้วาเพราะคิดว่าไอ้วามันโง่ที่สุดแล้ว"

ตอนนี้นาวากำลังอึ้งเมื่อได้ยินเรื่องราวจากพี่นาวินเท่าที่ฉันปะติดปะต่อเรื่องราวฉันคิดว่าพี่นาวินไม่น่าจะโกหกและพักหลังน้ำชาก็ไม่ได้มาติวกับฉันแล้วด้วย

"ยังมีอีกหลายเรื่องที่มึงยังไม่รู้ กูจะปล่อยให้มึงโง่ต่อไปดีไหมนีน่าจะได้เป็นของกู"

"กูไม่ยอมให้นีน่าต้องเป็นของมึงหรอกไอ้นาวิน!"