NICKAELLA
Namalayan ko na lang na nasa helicopter na kami. Hindi na ko makaimik, wala na kong masabi. Basta nalang akong sumama na parang walang nangyari pero bakit nga ba?
Dahil ba sa mga sinabi nya? I think isang factor yun. Naisip ko ang anak ko, anong buhay ang kaya kong ibigay sakanya kung sakali? Imbes na mapabuti sya dahil mayaman ang papa nya ay baka maghirap lang kami.
At isa pa, ayokong maranasan nya ang buhay na walang kumpletong magulang. Yung feeling na ako lang. Di naman sa simpleng ako lang, I'm just saying na, mas maganda siguro ang may papa lalo na at lalaki sya.
"What are you thinking?"
"Para namang di mo alam ang iniisip ko."
"No, tama ka hindi ko alam, I promise diba? I will never interfere in your mind, it's your personal space."
"Whatever."
Naiinis ako sa inaa
