UNTI-UNTING bumagal ang paglalakad ni Evo. Hanggang sa tuluyan siyang huminto sa paghakbang.
Ramdam niya iyong bigat sa dibdib niya ng mga sandaling iyon.
Bakit kahit na nasabi na naman niya iyong nilalaman ng dibdib niya para kay Aniah, para bang hindi pa rin iyon sapat?
Huminga siya nang malalim bago nagpatuloy sa kaniyang paglalakad at sinubukang iwaksi ang ano mang nagpapabigat sa kaniyang pakiramdam.
MAG-A-ALAS ONSE NA nang muling makarinig si Aniah ng pag-doorbell. Gising na gising pa rin ang kaniyang diwa ng mga sandaling iyon. Sino ba namang tao ang makakatulog kaagad kung nasa ganoong sitwasyon? Gusto nga niyang hilingin na sana, panaginip lang ang lahat. Pero alam naman niyang imposible iyon.
Gusto nga siya nang taong gusto niya, pero cannot be pa rin in real life.
Pagbukas
